fbpx
14.8 C
Serres
Τετάρτη, 24 Απριλίου, 2024
No menu items!

ΑρχικήSTORIESΓιατί μας είναι τόσο δύσκολο να αποδεχτούμε την ισότητα στον γάμο για...

Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να αποδεχτούμε την ισότητα στον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια; (της Εύας Κωτοπούλου)

Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να αποδεχτούμε την ισότητα στον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια; (της Εύας Κωτοπούλου)

Τον τελευταίο καιρό έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης η επερχόμενη ψήφιση ή μη του νομοσχεδίου σχετικά με την ισότητα στον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Αρκετά δημόσια πρόσωπα έχουν ήδη τοποθετηθεί ανοικτά επί του θέματος, είτε αρνητικά είτε θετικά, όμως πιστεύω πώς η ομοφοβική επιστολή των 5765 οικογενειών μελών του Συλλόγου Πολυτέκνων Αγρινίου προς τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη έχει δώσει ακόμη περισσότερη δημοσιότητα σε αυτό το τόσο σοβαρό κοινωνικό θέμα.

Στην επιστολή αναφέρεται συγκεκριμένα, ότι η ομοφυλοφιλία και ειδικά ο γάμος ατόμων του ίδιου φίλου θεωρούνται ως “μη φυσιολογικά” και ως “αμαρτίες”. Επίσης, μία ακόμη από τις θέσεις που φαίνεται να ενστερνίζονται αυτές οι οικογένειες που υπογράφουν την εν λόγω επιστολή είναι ότι “θα ανατραπεί η διαιώνιση του είδους και του Έθνους μας”.

Αρχικά, ας σταθούμε στο επιχείρημα σχετικά με το τι είναι φυσικό ή φυσιολογικό και στο τι ισχύει στο ζωικό βασίλειο. Ανά το χρόνια έχουν κυκλοφορήσει πάμπολλα επιστημονικά άρθρα, έρευνες και ντοκιμαντέρ που αποδεικνύουν ότι υπάρχουν αρκετά ζώα και συγκεκριμένα πρωτεύοντα θηλαστικά, όπως και εμείς, που επισυνάπτουν σεξουαλικές σχέσεις, όχι μόνο για αναπαραγωγή, αλλά και για ευχαρίστηση. Το πιο γνωστό παράδειγμα αποτελούν τα δελφίνια, αλλά και γενικότερα τα περισσότερα πρωτεύοντα θηλαστικά.

Εν συνεχεία, όσον αφορά το κομμάτι των ομόφυλων σεξουαλικών επαφών και σχέσεων, επίσης, έχουν παρατηρηθεί ομοφυλοφιλικές τάσεις, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Όσλο, σε περίπου 1500 είδη ζώων, με πιο δημοφιλές τους πιγκουίνους. Πέραν της ομοφυλοφιλικής τους φύσης σε κάποιο ποσοστό, οι πιγκουίνοι αποτελούν ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα μακροχρόνιας ομόφυλης σχέσης στο ζωικό βασίλειο, καθώς είναι μονογαμικοί. Ακόμη, έχει παρατηρηθεί, σε πολλές περιπτώσεις τα ομόφυλα ζευγάρια πιγκουίνων να υιοθετούν και να μεγαλώνουν τα ορφανά μωρά της αγέλης τους, συγκεκριμένα αυτοί που παρατηρούνται στο Νότιο Ημισφαίριο, βόρεια του Ισημερινού. Άλλο ζώα που εμφανίζουν ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές επαφές είναι τα λιοντάρια, οι χιμπατζήδες Bonobo, αλλά και μερικά είδη χηνών, παπιών και γλάρων που ζουν μια εντελώς ομοφυλόφιλη ζωή.

Βέβαια, πέρα του φυσιολογικού αναφέρεται και το θέμα της αμαρτίας. Η αμαρτία όμως αποτελεί κομμάτι της χριστιανικής θρησκείας, την οποία βέβαια δεν ασπαζόμαστε όλοι, και επομένως δε συμφωνούμε όλοι απαραίτητα με την πεποίθηση ότι “νομοθέτης είναι ο ίδιος ο θεός”. Το παράδοξο είναι ότι ο Χριστιανισμός ήρθε μόλις 2.000 χρόνια πριν στη ζωή των ανθρώπων, οι οποίοι, όπως και αρκετά είδη ζώων, θεωρούσαν κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης της ομοφυλοφιλία με πιο τρανταχτό παράδειγμα τις πάμπολλες αναφορές σε ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές επαφές μεταξύ ανδρών στην Αρχαία Ελλάδα κι συγκεκριμένα στην Αρχαία Αθήνα, ενώ ένα αρκετά δημοφιλές παράδειγμα πιο ρομαντικής έκφρασης της ομοφυλοφιλικής αγάπης θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα ποιήματα της λεσβίας ποιήτριας Σαπφούς. Άρα, έχοντας κάνει αυτόν τον συνειρμό σκέψεων έφτασα στο συμπέρασμα πώς ο όρος ομοφυλοφιλία ως κατάσταση που εμφανίζεται στη φύση δύναται να ανάγεται στο πλαίσιο του φυσιολογικού εν αντιθέσει με τον Χριστιανισμό, ο οποίος ως θρησκεία εμπεριέχεται στο πλαίσιο της προσωπικής επιλογής. Μήπως μπορεί τελικά να είναι πιο φυσιολογικό να είμαι gay από το να είμαι χριστιανή;

Βέβαια, μετά σκέφτηκα πως δεν ωφελεί στην προκειμένη περίπτωση να βγάζω ίσως καποιες συνθήκες από τον χωροχρόνο τους, καθώς η δικής μας κοινωνία με την Αρχαία Ελληνική μοιάζει πολύ λιγότερο από όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε.

Και αυτό με φέρνει στην επόμενη σκέψη μου, στην αναφορά στο “Έθνος”, το ελληνικό έθνος συγκεκριμένα. Νομίζω πώς όσο εμπεριστατωμένους συλλογισμούς και αν θέσω το πραγματικό πρόβλημα θα είναι το ελληνικό έθνος και συγκεκριμένα το νεοσύστατο ελληνικό εθνικό κράτος, το οποίο έχει δομηθεί πάνω στην πόλωση και στον διχασμό, ζει μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Η Ελλάδα, όπως και οι περισσότερες χώρες της Βαλκανικής, έχει θεμελιωθεί πάνω στον αμυντικό εθνικισμό. Ο αμυντικός εθνικισμός, σύμφωνα με την κοινωνιολογία, εμφανίστηκε σε χώρες, οι οποίες δε βίωσαν την έννοια του εθνικισμού παράλληλα με τις δυτικές, δηλαδή τη δημιουργία των εθνικών κρατών με σαφή γεωγραφικά όρια και πολιτισμικά στοιχεία. Ουσιαστικά, η Ελλάδα αναγκάστηκε να μπει απότομα σε αυτό το εθνικιστικό καλούπι, ακόμα και αν το πολιτιστικό της προφίλ δεν ταίριαζε με αυτό.

Ένα επόμενο και πιο σύγχρονο πρόβλημα σίγουρα είναι ο οικονομικός εκσυγχρονισμός χωρίς τον πολιτιστικό, γεγονός που παρατηρείται κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Αν και προσπαθήσαμε τόσο από τις υποδομές μέχρι και στο ντύσιμο να μοιάξουμε στη Δύση, δεν καταφέραμε ποτέ να αλλάξουμε τα στεγανά μας. Έτσι έχουμε το 2023 μία γενναιόδωρη, φιλόξενη Ελλάδα που χωρά όμως κυρίως λευκά στρέιτ παλικάρια και λευκές όμορφες στρέιτ και υπάκοες γυναίκες.

Αλλαγές υπάρχουν, ίσως και πιο πολλές από όσες περίμενα, και όσον αφορά τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα έχουν επιτευχθεί πολλές θετικές αλλαγές τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά πλέον δεν είναι αρκετές. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν ότι δε τους χωράει ο τόπος τους και είναι λογικό, γιατί η Ελλάδα είναι μία χώρα σε ακόμη πρώιμο στάδιο σε πολλά κοινωνικά θέματα. Η έκφραση της σεξουαλικότητας είναι περιορισμένη και η έκφραση της ομοφυλοφιλικής σεξουαλικότητας κάποιες φορές σχεδόν ανύπαρκτη.

Αυτή η επιστολή στη αρχή με έκανε να νιώσω θυμό, όμως σταδιακά συνειδητοποίησα ότι μου αποπνέει πιο πολύ φόβο. Αυτοί οι άνθρωποι φοβούνται γιατί δε ξέρουν τι υπάρχει πέρα από αυτό που γνώρισαν ως “φυσιολογικό” και “σωστό” και είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης να φοβάσαι το άγνωστο και να μη θες να “ξεβολευτείς” από το γνωστό. Όσο και αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα παραδοσιακά αυτά πρότυπα είναι κομμάτι της ελληνικής μας φύσης, δεν είναι. Γιατί το να είσαι γκέι είναι κομμάτι της φύσης μας και της ύπαρξης μας, το να είσαι όμως οπισθοδρομικός και ρατσιστής δεν είναι, είναι επιλογή. Και είναι υποχρέωση μας να προσπαθούμε να βγούμε από τα “κουτάκια” στα οποία μεγαλώσαμε.

*Η Εύα Κωτοπούλου είναι δημοσιογράφος.
Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να αποδεχτούμε την ισότητα στον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια; (της Εύας Κωτοπούλου)
Δείτε επίσης: MΕΤΑ ΜAGAZINO: Διαβάστε το νέο τεύχος
  • Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΝΕΑ

- Advertisment -