ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ… (του Μάρκου Μπόλαρη)

Είχε παγώσει η Ευρώπη μπροστά στην επιθετική ορμή, την δαιμονική μανία, των Γερμανικών στρατευμάτων του Χίτλερ και ισχυρά κράτη υπέκυπταν το ένα μετά το άλλο στην τακτική του γρήγορου πολέμου. Λανθασμένες πολιτικές εκτιμήσεις στο Λονδίνο και το Παρίσι , απάθεια στην Ουάσιγκτον, συμπληρούμενες από παιδαριώδεις στρατιωτικούς χειρισμούς επέτρεψαν στους Ναζί να θέσουν σε ελάχιστο χρόνο υπό τον έλεγχό τους το πλείστον της ηπειρωτικής Ευρώπης. Κι από δίπλα του ο Ντούτσε, ο δικτάτορας της Ιταλίας, κατέλαβε την Αλβανία, την Αιθιοπία και ήδη επιτέθηκε στην Ελλάδα !

Δεν πήγαν τα πράγματα όπως τα περίμενε ! Οι Έλληνες, αναπάντεχα , απέκρουσαν , αιφνιδιάζοντας την παγκόσμια κοινή γνώμη, κι ήδη απώθησαν τα ιταλικά στρατεύματα μέσα στο αλβανικό έδαφος , υπό τις άγριες συνθήκες του βαρύτατου χειμώνα, απελευθερώνοντας το μεγαλύτερο τμήμα της Βορείου Ηπείρου.

Ήταν η πρώτη νικηφόρα αντίσταση απέναντι στις δυνάμεις του Ναζιστικοφασιστικού Άξονα στην Ευρώπη. Το κύρος του Μουσολίνι είχε τρωθεί κι η μέγιστη έγνοια του ήταν η αποκατάστασή του απέναντι στους Ιταλούς και βέβαια απέναντι στον Χίτλερ !

Το σημείο αιχμής της Ελληνικής γραμμής , σημείο στο οποίο προωθήθηκαν μέσα στο χειμώνα, ήταν το Ύψωμα 731, σημείο έξοχης στρατηγικής σημασίας πάνω στο κεντρικό άξονα βορρά – νότου της Αλβανίας κι ο σχεδιασμός του Ιταλικού Γενικού Επιτελείου ήταν η συντριπτική εαρινή επίθεση , η Offensiva di Primavera, με σημείο έναρξης της την κατάληψη του 731, το σπάσιμο του μετώπου , η απώθηση του Ελληνικού Στρατού κι εν τέλει η κατάληψη της Ελλάδας !

Είναι παγωμένες πάλι οι καρδιές μας τούτες τις μέρες με την εισβολή των Ρωσσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, οι μνήμες της αντίστοιχης εισβολής των Τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο το 1974 ξαναζωντάνεψαν, οι βομβαρδισμοί στο Βελιγράδι ξαναμάγκωσαν τις ψυχές μας κι οι φόβοι μήπως ίδια κι αντίστοιχα πολιτικά λάθη γιγαντώσουν την επιθετική βουλιμία του ολιγάρχη μας τυραννούν !

Ο Μουσολίνι ήθελε να πιστωθεί προσωπικά την συντριβή και ήττα των Ελλήνων , ήθελε ο ίδιος να τηλεφωνήσει στον Χίτλερ γιά ν’ αναγγείλει την κατάρρευση του μετώπου των Ελλήνων, γιαυτό ήρθε προσωπικά στο αλβανικό μέτωπο ! Τρία Σώματα Στρατού, το IV, το VIII, και το XXV, που περιλάμβαναν 15 Μεραρχίες Στρατού ήταν τα όργανα της επίθεσης. Το VIII Σώμα Στρατού ηγήθηκε της επίθεσης με την 24η Μεραρχία Πεζικού Πινερόλο, την 38 Μεραρχία Πεζικού Πούλιε, την 47η Μεραρχία Πεζικού Μπάρι , την 51η Μεραρχία Πεζικού Σιένα , την 59η Μεραρχία Πεζικού Κάλιαρι και την 26η Λεγεώνα Μελσνοχιτώνων . Απέναντί τους η 1η Μεραρχία του Ελληνικού Στρατού, που πολεμούσε συνεχώς από την αρχή των επιχειρήσεων, οχυρωμένη καλά .

Τέτοιες μέρες πρίν από 80 χρόνια !

Μάρτιος του 1941 !

Ο Μουσολίνι , νύχτα ακόμη, στις 9 του Μάρτη, Κυριακή χαράματα, πήρε θέση στο παρατηρητήριό του στό όρος Κομαρίτ γιά να εποπτεύσει την μεγαλειώδη επίθεση των στρατευμάτων του και με κομμένη ανάσα παρακολούθησε τον ανηλεή βομβαρδισμό από 50 πυροβολαρχίες που ταυτόχρονα ισοπέδωναν τα πάντα στο Ύψωμα 731. Μέσα στις δύο επόμενες ώρες πάνω από 100.000 οβίδες έπεφταν πάνω στις ελληνικές θέσεις ισοπεδώνοντας τα πάντα !

Το Ύψωμα 731 υψώνεται σαν ένας προμαχώνας , που προστατεύει το άνοιγμα της κοιλάδας του ποταμού Ντέσνιτσα, ζωτικής σημασίας σημείο, αφού ήλεγχε τον κύριο δρόμο που διερχόταν από αυτήν κι αποτελούσε την μόνη οδό γιά την ανακατάληψη της στρατηγικής κωμόπολης Κλεισούρας και την προώθηση εν συνεχεία γιά το Αργυρόκαστρο και τα ελληνικά σύνορα.

Έφυγε ντροπιασμένος ο Μπενίτο Μουσολίνι μετά από δέκα ημέρες ! Δεν άντεξε την ταπείνωση του Στρατού του από τους πολλαπλά αριθμητικώς υποδεέστερους Έλληνες ! Το κύρος του αγέρωχου δικτάτορα είχε συντριβεί διεθνώς και στα μάτια του Ιταλικού Λαού, καθώς συντρίφτηκαν οι αλλεπάλληλες επιθέσεις των ιταλών στρατιωτών στην Εαρινή Επίθεση !

Το Ύψωμα 731, παρά τον καταλυτικό καταιγισμό πυρός και ατσαλιού από το πυροβολικό και την αεροπορία, παρά τις συνεχείς λυσσαλέες επιθέσεις των Ιταλικών δυνάμεων επί δεκαεπτά συνεχόμενες ημέρες, παρά τις χιλιάδες νεκρών και τραυματισμένων , αφού μόνον στο Ύψωμα 731 υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν 4.000 Ιταλοί και 500 Έλληνες, ενώ συνελήφθησαν και 3.000 Ιταλοί ως αιχμάλωτοι, παρέμεινε σε Ελληνικά χέρια !

Δεν τολμώ σ’ αυτό το ελάχιστο σημείωμα να διανοηθώ ότι θα επιχειρήσω περιγραφή των πράξεων Ηρωισμού , όχι μόνον των Ελλήνων υπερασπιστών του Υψώματος 731 , αλλά και των επιτιθέμενων Ιταλών, ούτε βέβαια τις αλληλοδιαδεχόμενες μετωπικές επιθέσεις και τα γιουρούσια, τις άγριες μάχες στα χαρακώματα, τις συμπλοκές σώμα με σώμα, τις αντεπιθέσεις με ξιφολόγχη , την ανελέητη πείνα, το ανυπόφορο ψύχος, την εξαντλητική κούραση , τον ελάχιστο ύπνο σε κατεστραμμένα χαρακώματα, τον εφιάλτη των νυχτερινών αιφνιδιασμών, τον συνεχή καταιγισμό του πυροβολικού, τους διαμελισμένους, τους βόγγους των τραυματισμένων, τον ρόγχο μέσα στην νύχτα των ετοιμοθανάτων, το αίμα, τους ποταμούς του αίματος, τους νεκρούς, τους νεκρούς επί των νεκρών, τους σεσηπότες νεκρούς !

Όχι δεν τολμώ !

Είναι πρόκληση γιά κάθε Έλληνα , είτε φιλίστωρ υπάρχει είτε όχι, να σκύψει πάνω από τα ηρωικά γεγονότα του Μαρτίου του 1941, όσα διαδραματίστηκαν στο Ύψωμα 731 και πέριξ αυτού ! Η τελευταία εξαίρετη ιστορική δουλειά οφείλεται στον Άγγλο ιστορικό John C. Carr έχει τίτλο

Η ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ ΣΤΟ ΥΨΩΜΑ 731

κι υπότιτλο

ΠΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 1941

κι είναι των εκδόσεων Ψυχογιός στα 2020.

Λέει λοιπόν ο Βρετανός ιστορικός :

“Όπως πάντα οι νικητές είναι αυτοί που διαμορφώνουν την ιστορική μνήμη. Είμαστε όλοι εξοικειωμένοι με το εμβληματικό στιγμιότυπο του Τζό Ρόζενταλ από την ύψωση της αστερόεσσας στο όρος Σουριμπάτσι, μιά από τις εικόνες της Ιστορίας που έχουν αναπαραχτεί υπερβολικά αλλά και έχει γίνει αντικείμενο βιβλίων και ταινιών. Θα υπήρχε όμως εκείνη η φωτογραφία αν η αμερικανική 5η Μεραρχία Πεζοναυτών είχε εκδιωχτεί από την Ίβο Τζίμα;”

Γράφω τούτο το σημείωμα

ως ένα κλαδί δάφνης, που κατατίθεται

εις ένδειξη τιμής κι ευγνωμοσύνης

στο Ηρώον των παιδιών της Ελλάδας ,

που υπερασπίστηκαν την τιμή Της

εκείνο των παγωμένο Μάρτη του 1941,

“ποτέ από το χρέος μη κινούντες”,

όπως διαπίστωνε ο Αλεξανδρινός ποιητής γιαυτούς !

Και γιαυτούς !

Κι όλους όσους φύλαξαν Θερμοπύλες !

Γράφω το σημείωμα ,

το καντήλι ανάβοντάς τους,

“ανδρών γάρ επιφανών πάσα γή τάφος”,

μας επαναλαμβάνει ο Θουκυδίδης,

ως χρέος μνήμης της παρακαταθήκης

που μας παραδόθηκε,

από τους άνδρες που μέσα σε κόλαση,

ναί κυριολεκτικά κόλαση πυρός, ατσαλιού αερίων, με την ξιφολόγχη και τις χειροβομβίδες στο χέρι απέκρουσαν την υπεροχή των φασιστικών αριθμών !

Και πολλοί έμειναν

εκεί, ες αεί, στο τόπο της θυσίας !

Σημείωμα ελάχιστο τιμής και μνήμης στους Ήρωες ,

Ότι “τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι” !

Σιμωνίδης ο Κείος , έγραψε.

Ήρως , ομμόριζο με το

ηώς , ήτοι αυγή,

ήρ / έαρ , ήτοι άνοιξη,

ήρι, ήτοι τότε, κάποτε

ώρα , κι η είναι

η αξεπέραστη μαγεία

της ελληνίδος γλώσσας ,

Ηώς , Ήρ / Έαρ, Ώρα , Ήρως,

αλλά κι Έρως ,

ναί , Έρως Πατρίδας !

Περαιώνω ,

επαναλαμβάνοντας την φράση που έμελλε να μείνει στην Ιστορία του πολέμου και της Ελλάδας, φράση που, σε κρίσιμη στιγμή γιά την άμυνα στο 731 Ύψωμα, ειπώθηκε

από τον υπολοχαγό (Διοικητή του 9ου Λόχου) Ισαάκ Λαυρεντίδη, ένα πρόσφυγα από την Τραπεζούντα, επικεφαλής Λόχου Σερραίων μαχητών, και διατράνωσε :

“Ένα βήμα να κάνουμε πίσω

και αυτό θα είναι ο τάφος της Ελλάδας !”

Όχι, δεν έκαναν !

Ούτε ένα βήμα πίσω !

ΥΓ

Μιά κινηματογραφική αποτύπωση

ποιότητας κι ιστορικής πιστότητας εξακολουθούμε να οφείλουμε πρώτον

στους μαχητές, πεσόντες τε και μή,

και βέβαια στην Ελλάδα !

• Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr