Νεκρός μέσα σε αρδευτικό κανάλι στην Εσώβαλτα Πέλλας εντοπίστηκε σήμερα το μεσημέρι ένας ηλικιωμένος άνδρας.
Όλα συνέβησαν περίπου στις 15.30. Άμεσα στήθηκε επιχείρηση και ο άνδρας ηλικίας 79 ετών ανασύρθηκε νεκρός.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Thestival.gr, δεν υπάρχουν ίχνη εγκληματικής ενέργειας.
*φωτογραφία αρχείου
Κύμα αστάθειας αναμένεται να επικρατήσει από το σήμερα Σάββατο, σύμφωνα με τα τελευταία προγνωστικά δεδομένα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr.
Βροχές και καταιγίδες αναμένονται από το μεσημέρι του Σαββάτου, κατά κύριο λόγο στα ορεινά και ημιορεινά ηπειρωτικά. Από το βράδυ έως το πρωί της Κυριακής τα φαινόμενα θα εντοπίζονται κυρίως στη Μακεδονία και στη Θεσσαλία. Στη συνέχεια βροχές και καταιγίδες θα σημειωθούν στο Ιόνιο και σε όλα τα ηπειρωτικά, με εξαίρεση τη Θράκη, ενώ υπάρχει πιθανότητα χαλαζόπτωσης, κυρίως στη Μακεδονία.
Οι βορειοδυτικοί άνεμοι στα πελάγη θα φτάνουν κατά τόπους τα 5-6 μποφόρ. Η θερμοκρασία την Κυριακή θα παρουσιάσει μικρή πτώση, κυρίως στις περιοχές εκδήλωσης φαινομένων, και δεν θα ξεπερνά τους 34-36 βαθμούς Κελσόυ ενώ μόνο στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου θα φτάσει τοπικά τους 37-38 βαθμούς.
Τη λειτουργία στην Αυστρία, το αργότερο από τον Σεπτέμβριο, ενός συστήματος «φωτεινού σηματοδότη» που, όπως ένας χάρτης για κίνδυνο χιονοστιβάδας, θα δείχνει «με την πρώτη ματιά» την τρέχουσα κατάσταση και πόσο υψηλός είναι ο κίνδυνος μόλυνσης με τον κορονοϊό, ανακοίνωσε απόψε ο Αυστριακός υπουργός Υγείας Ρούντολφ ‘Ανσομπερ, επισημαίνοντας ότι η αύξηση των νέων μολύνσεων τις προηγούμενες ημέρες θα έπρεπε να είναι μία «κλήση αφύπνισης».
Ο αριθμός των νέων κρουσμάτων κορονοϊού που καταγράφηκαν στην Αυστρία, σήμερα, Σάββατο, ήταν και πάλι τριψήφιος, κάτι που είχε συμβεί ήδη και τις τελευταίες ημέρες, ενώ η αύξηση των νέων κρουσμάτων ποικίλει πολύ από περιοχή σε περιοχή.
Σύμφωνα με τον υπουργό Υγείας, ένας «φωτεινός σηματοδότης κορονοϊού» θα βοηθά στο μέλλον στην αξιολόγηση του κινδύνου και στην εκτίμηση πόσο υψηλός είναι τόσο σε ομοσπονδιακό επίπεδο όσο και σε επίπεδο των εννέα ομόσπονδων κρατιδίων της χώρας.
«Ένα απλό σχήμα τεσσάρων σταδίων από κόκκινο σε πορτοκαλί και κίτρινο σε πράσινο» θα μπορεί πάνω σε επιστημονική βάση να καθιστά ορατή την τρέχουσα κατάσταση και επίσης να καθορίζει πότε απαιτούνται πρόσθετα μέτρα και πότε μπορούν να χαλαρωθούν τα μέτρα, ανέφερε ο ίδιος, σημειώνοντας πως εξετάζονται «διαφορετικές επιλογές εφαρμογής».
Ο αυξανόμενος αριθμός λοιμώξεων γενικά δεν αποτελεί έκπληξη για τον υπουργό Υγείας, καθώς, στην τρέχουσα «φάση τρία» («σταθεροποίηση μετά τα ανοίγματα») έπειτα από δέκα βήματα ανοίγματος, ήταν αναμενόμενο ότι «σε επί μέρους περιοχές μπορούν να εμφανιστούν ολοένα και περισσότερες περιφερειακές εξάρσεις, οι οποίες όμως, πρέπει να περιοριστούν πολύ γρήγορα ώστε να εμποδιστούν με συνέπεια περαιτέρω διασπορές από αυτές τις εστίες».
Η πανδημία του νέου κορονοϊού έχει προκαλέσει τουλάχιστον 527.241 θανάτους παγκοσμίως από τότε που η Κίνα ανακοίνωσε επισήμως την εμφάνιση της ασθένειας τον Δεκέμβριο, σύμφωνα με τον απολογισμό του Γαλλικού Πρακτορείου, που βασίζεται σε επίσημες πηγές, χθες Σάββατο βράδυ στις 22.00 ώρα Ελλάδας.
Περισσότερα από 11.145.640 κρούσματα της Covid-19 έχουν διαγνωστεί επισήμως σε 196 χώρες και εδάφη από την έναρξη της επιδημίας. Τουλάχιστον 5.727.400 άνθρωποι θεωρείται ότι έχουν αποθεραπευτεί.
Ο αριθμός αυτός των διαγνωσμένων κρουσμάτων δεν αντανακλά παρά ένα κλάσμα του πραγματικού αριθμού των μολύνσεων. Ορισμένες χώρες κάνουν διαγνωστικά τεστ μόνο στα βαριά περιστατικά, άλλες χρησιμοποιούν τα τεστ κατά προτεραιότητα για την ιχνηλάτηση, ενώ ένας αριθμός φτωχών χωρών διαθέτει περιορισμένες δυνατότητες ανίχνευσης.
Σε σύγκριση με τον προχθεσινό απολογισμό της Παρασκευής, καταγράφηκαν σε όλον τον κόσμο 4.376 νέοι θάνατοι και 180.827 νέα κρούσματα. Οι χώρες όπου αναφέρθηκαν οι περισσότεροι θάνατοι μέσα σε ένα 24ωρο είναι η Βραζιλία (1.290), το Μεξικό (654) και η Ινδία (442).
Οι ΗΠΑ, που κατέγραψαν τον πρώτο τους θάνατο από κορονοϊό στις αρχές Φεβρουαρίου, είναι η πλέον πληγείσα χώρα τόσο σε αριθμό νεκρών όσο και κρουσμάτων, με 129.584 θανάτους και 2.818.588 κρούσματα. Τουλάχιστον 790.404 άνθρωποι έχουν αποθεραπευτεί.
Μετά τις ΗΠΑ, η πλέον πληγείσα χώρα είναι η Βραζιλία με 63.174 νεκρούς και 1.539.081 κρούσματα, η Βρετανία με 44.198 νεκρούς (284.900 κρούσματα), η Ιταλία με 34.854 νεκρούς (241.419 κρούσματα) και η Γαλλία με 29.893 νεκρούς (203.367 κρούσματα).
Μεταξύ των χωρών που έχουν πληγεί πολύ σκληρά, το Βέλγιο θρηνεί τους περισσότερους νεκρούς σε σύγκριση με τον πληθυσμό του, με 84 θανάτους ανά 100.00 κατοίκους, ακολουθούν η Βρετανία (65), η Ισπανία (61), η Ιταλία (58) και η Σουηδία (54).
Η Κίνα (χωρίς το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο) μετρά επισήμως 83.545 κρούσματα (3 νέα) και 4.634 θανάτους (κανέναν νέο). Ο αριθμός των θανάτων, σύμφωνα με τις κινεζικές αρχές, παραμένει αμετάβλητος από τα μέσα του Μαΐου. Επίσης 78.509 ανθρώπους που αποθεραπεύτηκαν.
Η Ευρώπη έχει καταγράψει 199.050 θανάτους και 2.710.595 κρούσματα, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς 138.304 θανάτους (2.923.905 κρούσματα), η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική 124.355 θανάτους (2.806.243 κρούσματα), η Ασία 37.000 θανάτους (1.432.118 κρούσματα), η Μέση Ανατολή 17.472 νεκρούς (811.831 κρούσματα), η Αφρική 10.927 νεκρούς (451.075 κρούσματα), η Ωκεανία 133 νεκρούς (9.882 κρούσματα).
Ο απολογισμός αυτός συντάχθηκε από δεδομένα που συνέλεξαν τα γραφεία του Γαλλικού Πρακτορείου από τις αρμόδιες εθνικές αρχές και πληροφορίες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).
Από την οπισθοφυλακή, η Ελλάδα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά των πλαστικών μιας χρήσης, με την πρόσφατη απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη να επισπεύσει κατά έναν χρόνο την εφαρμογή του νομοσχεδίου που ανταποκρίνεται στην ευρωπαϊκή οδηγία που τα απαγορεύει. Στην εποχή της πανδημίας, που χαρακτηρίζεται από προσωρινή τουλάχιστον επιστροφή σ’ αυτού του είδους τα πλαστικά με τη μορφή μασκών, γαντιών και συσκευασιών, η χώρα μας καθίσταται έτσι η πρώτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εναρμονίζει έναν χρόνο νωρίτερα τη νομοθεσία της με την κοινοτική οδηγία για τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, που έχει προθεσμία εφαρμογής τον Ιούλιο του 2021.
Το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το Περιβάλλον εκτιμά ότι πάνω από 8,3 δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικού έχουν παραχθεί σε παγκόσμια κλίμακα από την αρχή των ετών του 1950. Τι συμβαίνει όμως αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο μ’ αυτά τα προϊόντα, που ρυπαίνουν μακροχρόνια το περιβάλλον και σε ποσοστό 80% καταλήγουν στη θάλασσα θέτοντας σε κίνδυνο τη θαλάσσια ζωή;
Μια «πληγή» που επέστρεψε λόγω πανδημίας
Είτε με τη μορφή της μάσκας είτε με εκείνη της συσκευασίας χωριστά για κάθε φρούτο ή λαχανικό, το πλαστικό μιας χρήσης επέστρεψε χάρη στην κρίση της Covid-19, προς μεγάλη απογοήτευση των υπερασπιστών του περιβάλλοντος. Οι αναλυτές εκτιμούν ωστόσο πως η επιστροφή αυτή θα είναι μόνο προσωρινή.
Τον Ιούνιο, η Καλιφόρνια ήρε για δύο μήνες την απαγόρευση της πλαστικής σακούλας μιας χρήσης. Στη Σαουδική Αραβία, τα εμπορικά κέντρα επιβάλλουν στους πελάτες τους τη χρήση γαντιών μιας χρήσης. Στα μέσα Μαρτίου, το γαλλικό συνδικάτο της βιομηχανίας των πλαστικών επισήμαινε σε ανακοίνωσή του πως «χωρίς πλαστικά μιας χρήσης, δεν θα έχετε πια συσκευασίες για να προστατεύετε τα τρόφιμά σας από τα μικρόβια». Στις 20 Μαρτίου, το αμερικανικό λόμπι Plastics Industry Association ζήτησε η λειτουργία της βιομηχανίας των πλαστικών να χαρακτηρισθεί «ουσιώδους σημασίας» στην περίοδο του lockdown. «Τα πλαστικά μιας χρήσης είναι ζήτημα ζωής και θανάτου» στα νοσοκομεία, έγραφε τότε ο πρόεδρος αυτού του λόμπι, ο Τόνι Ραντοσέφσκι. Εγκωμίαζε επίσης τις πλαστικές σακούλες μιας χρήσης «που προστατεύουν τους εργαζομένους των σούπερ-μάρκετ και τους καταναλωτές απ’ όλα αυτά που σέρνονται στις σακούλες πολλαπλών χρήσεων».
Εντούτοις, το πλαστικό δεν προσφέρει απόλυτη προστασία. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), το πλύσιμο των χεριών είναι αποτελεσματικότερο από τα γάντια. Επίσης, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην αμερικανική επιθεώρηση New England Journal of Medicine, ο νέος κορονοϊός ανιχνεύεται για δύο μέχρι τρεις ημέρες στο πλαστικό, ενώ μόνο 24 ώρες στο χαρτί. Και ενώ τα πλαστικά μιας χρήσης μπορεί να είναι αναντικατάστατα στην ιατρική, δεν αποτελούν την απάντηση για την καθημερινή ζωή. Η Κένυα το κατανόησε και απαγόρευσε από τον Ιούνιο στις προστατευμένες ζώνες της όλα τα πλαστικά μιας χρήσης, μεταξύ των οποίων τα πλαστικά μπουκάλια νερού.
Σκουπίδια
Ωστόσο μάσκες και γάντια μιας χρήσης κατακλύζουν πλέον πεζοδρόμια και παραλίες από το Χονγκ Κόνγκ μέχρι τη Γάζα. Το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF) επισημαίνει πως το 2019 είχε ήδη υπολογίσει σε 600.000 τόνους την ποσότητα των πλαστικών που απορρίπτονται στη Μεσόγειο, από τους οποίους το 40% το καλοκαίρι. «Η πολιτιστική μάχη εναντίον του πλαστικού μιας χρήσης έμοιαζε να έχει κερδηθεί. Σήμερα όμως άνοιξε μια ρωγμή, θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε», λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Πιέρ Κανέ του γαλλικού παραρτήματος του WWF. Η πλαστική μάσκα μιας χρήσης είναι ένα ακόμη βάρος που αφήνουμε στις μελλοντικές γενιές.
Στο Χονγκ Κονγκ, τα πέντε είδη πλαστικών που βρίσκονται συχνότερα στις παραλίες είναι μπουκάλια, συσκευασίες από πολυστυρένιο, αναπτήρες, καλύμματα ποτηριών και καλαμάκια. Τώρα είναι και οι μάσκες μιας χρήσης, που βλέπει κανείς να επιπλέουν στην επιφάνεια της θάλασσας, κατά μήκος των παραλιών και της ακτογραμμής. Πρόσφατα οικολόγοι μάζεψαν 70 μάσκες σε μια παραλία 100 μέτρων. Μια εβδομάδα μετά, βρήκαν άλλες 30 μάσκες.
Μέχρι την Ανταρκτική
Μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού από τα πλαστικά μιας χρήσης, που καταλήγουν στα σκουπίδια, έχουν διεισδύσει σε όλους τους ωκεανούς του πλανήτη, μέχρι και την Ανταρκτική.
Επιστήμονες ανακοίνωσαν την περασμένη εβδομάδα πως βρήκαν κομμάτια πολυστυρενικού πλαστικού στα εντόσθια κολλέμβολων, μικροσκοπικών χερσαίων αρθρόποδων. Σωματίδια πλαστικού έχουν ήδη ανακαλυφθεί σε οργανισμούς που ζουν στις τέσσερις άκρες των ωκεανών, μέχρι την άβυσσο στις Μαριάννες, το πιο βαθύ γνωστό σημείο του πλανήτη. Αλλά δεν είναι μόνον η θαλασσα. Οι ακτές της νήσου του Βασιλιά Γεώργιου στην Ανταρκτική είναι από τις πιο μολυσμένες της ηπείρου αυτής εξαιτίας της παρουσίας εκεί σταθμών επιστημονικής έρευνας, στρατιωτικών υποδομών, ακόμη και τουριστών — παρουσία που συνοδεύεται από άφθονα πλαστικά μιας χρήσης.
Στις περιοχές αυτές, οι ερευνητές υπογραμμίζουν το πρόβλημα που δημιουργείται ειδικά από το πολυστυρένιο, η πορώδης επιφάνεια του οποίου επιτρέπει την εγκατάσταση φυκιών και λειχηνών, που αποτελούν την τροφή ζωικών ειδών, τα οποία καταπίνουν μαζί και το πλαστικό. Έτσι το πλαστικό έχει καταφέρει να μπει και σε μια από τις πιο απομακρυσμένες τροφικές αλυσίδες του πλανήτη.
Τα αποτελέσματα της κατάποσης μικροπλαστικών από τα ζώα, θαλάσσια ή χερσαία, δεν είναι ακόμη γνωστά και οι σχετικές έρευνες συνεχίζονται.
Φόρος στα μη ανακυκλώσιμα πλαστικά: ναι στην Ισπανία, η ΕΕ το εξετάζει
Η Μαδρίτη έχει στόχο να συγκεντρώνει περισσότερα από 700 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο χάρη σε έναν νέο φόρο στις μη ανακυκλώσιμες πλαστικές συσκευασίες, τον οποίο ανακοίνωσε στις αρχές Ιουνίου η υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος Τερέσα Ριμπέρα. Ο νέος φόρος είναι 0,45 ευρώ ανά κιλό συσκευασίας και περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση ώστε να ανταποκριθεί στον ευρωπαϊκό στόχο της σταδιακής εξάλειψης των πλαστικών μιας χρήσης μέχρι το 2021. Ο νέος νόμος δεν έχει περάσει ακόμη από το κοινοβούλιο, κάτι που μπορεί να αποτελέσει μια μακρόχρονη διαδικασία. Όμως, αν ίσχυε το 2017, δηλαδή την πιο πρόσφατη χρονιά για την οποία υπάρχουν δεδομένα, θα απέφερε στο ισπανικό δημόσιο ταμείο 724 εκατομμύρια ευρώ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, από την πλευρά της, εξετάζει το ενδεχόμενο να επιβάλει έναν φόρο στα μη ανακυκλώσιμα πλαστικά απορρίμματα για να χρηματοδοτήσει το ποσό των 750 δισεκ. ευρώ που θα διοχετεύσει στα 27 κράτη μέλη της για να αντιμετωπίσουν τον αντίκτυπο της πανδημίας του κορονοϊού. Ωστόσο η προοπτική αυτή δεν αρέσει σε όλους. Την έχει ήδη απορρίψει ο Γιόαχιμ Λανγκ, ο γενικός διευθυντής της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI).
Κένυα: απαγόρευση όλων των πλαστικών μιας χρήσης
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας για το Περιβάλλον, η Κένυα αοπαγόρευσε τον περασμένο μήνα όλα τα πλαστικά μιας χρήσης –όπως μπουκάλια νερού ή καλαμάκια– στα εθνικά πάρκα, τις παραλίες, τα δάση και άλλες προστατευόμενες ζώνες στην επικράτειά της. Το μέτρο είχε ανακοινωθεί πριν από έναν χρόνο και η έναρξη της ισχύος του επιβεβαιώθηκε από τον υπουργό Τουρισμού με επιστολή που έστειλε στις αρχές Ιουνίου στους κενυάτες βιομηχάνους. Η αφρικανική αυτή χώρα, που πριν από την πανδημία υποδεχόταν κάθε χρόνο δύο εκατομμύρια τουρίστες, έχει απαγορεύσει εδώ και τρία χρόνια τις πλαστικές σακούλες, μια απαγόρευση που είναι από τις αυστηρότερες στον κόσμο. Εδώ, όπως και αλλού, μπουκάλια, καπάκια, καλαμάκια και άλλα καλύμματα από πλαστικό χρησιμοποιούνται μόνο μια φορά και μετά απορρίπτονται, με αποτέλεσμα η Κένυα να πλήττεται από την ρύπανση του πλαστικού, που εκτός του ότι αλλάζει το τοπίο, πνίγει χελώνες, ζώα κτηνοτροφίας ή πουλιά.
Ιαπωνία: φόρος στις πλαστικές σακούλες
Την 1η Ιουλίου, τα εμπορικά καταστήματα στην Ιαπωνία άρχισαν να χρεώνουν τις πλαστικές σακούλες. Τα καταστήματα, όπως τα «κονμπίνι», τα πανταχού παρόντα ιαπωνικά μίνι-μάρκετ, είναι ελεύθερα να καθορίζουν την τιμή για τις σακούλες αυτές. Και παρόλο που η τιμή που χρεώνουν είναι συμβολική, γύρω στα 3 γεν (λιγότερο από 3 λεπτά του ευρώ), οι έρευνες δείχνουν πως το μέτρο αναμένεται ότι θα έχει αποτέλεσμα.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως στόχος της χρέωσης για τις πλαστικές σακούλες είναι να ενθαρρυνθούν οι Ιάπωνες να το σκεφτούν δύο φορές αν η σακούλα είναι αληθινά απαραίτητη γι’ αυτούς και να επανεξετάσουν τον τρόπο ζωής τους σε μια χώρα η οποία κατατάσσεται δεύτερη παγκοσμίως στην παραγωγή πλαστικού κατά κεφαλήν, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα βιβλία τον συντροφεύουν από πολύ μικρή ηλικία και κάθε φορά που τελειώνει ένα απ’ αυτά κάνει μια μικρή περίληψη -εν είδει ενός άτυπου ημερολογίου ανάγνωσης- δοκιμάζοντας τις συγγραφικές του ικανότητες (και δη στην αγγλική αφού είναι μαθητής αγγλικού σχολείου). Γι’ αυτό και στο άκουσμα του παγκόσμιου διαγωνισμού ποίησης του ιδρύματος «Never Such Innocence», με έδρα το Λονδίνο, για παιδιά της ηλικίας του, ο 13χρονος μαθητής Δημοσθένης- Δημήτρης Δεσποτίδης δεν δίστασε στιγμή να δηλώσει συμμετοχή, γοητεύοντας την κριτική επιτροπή με το ποίημα του «Inspirational Poem» (Ποίημα Έμπνευσης), που του χάρισε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Bonus Strand «A fight for freedom» (ηλικίες 9-14 ετών).
Μάλιστα, για να κατακτήσει την κορυφή χρειάστηκε να υπερκεράσει το εμπόδιο του υψηλού ανταγωνισμού καθώς ο διαγωνισμός προσέλκυσε 4.000 συμμετοχές από 44 χώρες ανά τον κόσμο.
Ο εν λόγω διαγωνισμός ποίησης, εικαστικών, τραγουδιού και ομιλιών για ηλικίες 9-18 ετών διοργανώθηκε στο πλαίσιο της συνεργασίας του ιδρύματος «Never Such Innocence» με το Βρετανικό Συμβούλιο στην Αθήνα. Το φετινό θέμα του διαγωνισμού είχε τίτλο «Impact of Conflict on Communities» (Οι Επιπτώσεις των Συρράξεων στις Κοινωνίες) με αφορμή τα 75χρονα από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πιο συγκεκριμένα στην κατηγορία 2019/2020 Competition Bonus Strands «A fight for Freedom» (Μάχη για την Ελευθερία) εστιάστηκε φέτος η προσοχή στις χώρες της Κοινοπολιτείας, οι οποίες συνέβαλαν ουσιαστικά με στρατιωτική, κοινωνική και οικονομική ενίσχυση, στο πλευρό της Μεγάλης Βρετανίας. Σ’ αυτή την κατηγορία και συγκεκριμένα στη συνεισφορά των ανθρώπων της Αφρικής και της Καραϊβικής, έλαβε μέρος ο 13χρονος μαθητής, ο οποίος υποδέχθηκε την είδηση της βράβευσής του με πολλή χαρά.
«Μάθαμε μέσω email που μας έστειλε το ίδρυμα για το βραβείο και ο Δημοσθένης, όπως κι όλοι μας, χάρηκε πολύ. Αυτό όμως που τον χαροποίησε ιδιαίτερα ήταν το γεγονός ότι εκπροσώπησε επάξια τη χώρα του. Αισθάνθηκε υπερήφανος ως Έλληνας», λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η μητέρα του νεαρού μαθητή Μαργαρίτα Βαρθολομαίου. «Η ποίηση τον βοηθάει να εκφράζει τις απόψεις και τα συναισθήματά του», σημειώνει η κ. Βαρθολομαίου και εξηγεί πως ο γιος της αγαπά την ιστορία και τον πολιτισμό και από μικρό παιδί είναι «βουτηγμένος» στα βιβλία.
Από την πλευρά του, ο 13χρονος δεν ξεχνά να ευχαριστήσει τις «συνοδοιπόρους» του σ’ όλη αυτή τη διαδικασία. «Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε δύο σπουδαίες κυρίες στην Ελίνα Τσαλικόγλου, καθηγήτρια Αγγλικών του Campion School καθώς και στην μητέρα μου Μαργαρίτα Βαρθολομαίου, οι οποίες με ενέπνευσαν και με ενεθάρρυναν! Χωρίς αυτές τίποτα δεν θα ήταν εφικτό!», λέει χαρακτηριστικά.
Το ίδρυμα «Never Such Innocence» ξεκίνησε ως φιλανθρωπικός οργανισμός εορτάζοντας το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, με την υιοθέτηση εργασιών για τα παιδιά και τους νέους ευρύτερα στους προαναφερόμενους τομείς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ενδυνάμωσε τις φωνές των παιδιών και των νέων ανθρώπων ανά τον κόσμο. Από το 2019 και μετά, το ίδρυμα επέκτεινε το πεδίο ενδιαφέροντός του, συμπεριλαμβάνοντας συρράξεις κάθε μορφής σε όλο τον ρου της Ιστορίας.
Οι εργασίες όλων των νικητών του φετινού διαγωνισμού, απ’ όλες τις κατηγορίες, έχουν συμπεριληφθεί σ’ έναν ειδικό διαδικτυακό οδηγό- βιβλίο επιτυχόντων, το οποίο προλόγισε ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον.
Σ. Παπαδοπούλου
Η 55χρονη Σοφία, μητέρα ενός παιδιού και εργαζόμενη στον χώρο της εκπαίδευσης, επέλεξε να μην αποκτήσει δεύτερο επειδή, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «η ευθύνη ήταν πολύ μεγάλη και δεν ήθελα να στερήσω επιπλέον χρόνο από τα υπόλοιπα ενδιαφέροντά μου, αλλά και από την προσωπική μου ζωή». Η Αννα, 42 χρονών και μητέρα δύο παιδιών, θα ήθελε ένα τρίτο παιδί αλλά συνάντησε την άρνηση του συζύγου της, ο οποίος προέβαλε κυρίως οικονομικού τύπου ενστάσεις. Και η 30χρονη Ιωάννα, η οποία συζεί τα τελευταία χρόνια με τον σύντροφό της, δεν ξέρει αν και πότε θα αποκτήσει παιδί: «Έχω μια δουλειά, αλλά δεν ξέρω για πόσο. Δεν μπορώ επομένως να σκεφτώ σε αυτή τη φάση ένα παιδί, δεν θα ήθελα να μεγαλώσει μέσα στη στέρηση, αντίθετα θα ήθελα να μπορώ να του προσφέρω κάποια πράγματα που εγώ θεωρώ βασικά».
«Η κρίση είναι αποτέλεσμα μιας διπλής επιτυχίας της ανθρωπότητας»
Οι λόγοι είναι διαφορετικοί αλλά δεν είναι καινούργιοι. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δημογράφος και καθηγήτρια στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αλεξάνδρα Τραγάκη, είναι λόγοι που διατυπώνονται από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 όταν η ελληνική οικογένεια άρχισε να αναζητά μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τα πολλά παιδιά έπαψαν να θεωρούνται οικογενειακός πλούτος για να γίνει βασική επιδίωξη, τουλάχιστον για τα νοικοκυριά της μεσαίας τάξης, μια πιο άνετη ζωή: Ένα μεγαλύτερο σπίτι με ξεχωριστό υπνοδωμάτιο για κάθε παιδί, που τώρα όμως δεν είναι τέσσερα και πέντε αλλά ένα ή δυο, ένα αυτοκίνητο, ενδεχομένως και μια εξοχική κατοικία.
«Όλα αυτά ήταν απολύτως θεμιτά. Και σήμερα είναι ουτοπικό να πιστεύει κανείς πως ο κόσμος θα αλλάξει άποψη και θα αρχίσει να αποκτά πολλά παιδιά. Είναι μια πολύ συνειδητή επιλογή και είναι μια επιλογή που σχετίζεται με την οικονομική άνεση, τον ελεύθερο χρόνο, τις επαγγελματικές μας φιλοδοξίες» λέει η Αλεξάνδρα Τραγάκη. Αν όμως σε αυτήν την καθόλα θεμιτή επιδίωξη, αυτό το κυνήγι της ευτυχίας, προστεθεί η συγκράτηση της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού, αυτών των 7 δισ. ατόμων από τον οποίο ο πλανήτης υποφέρει, τότε γιατί μιλάμε για κρίση; «Με αυτό που λέμε κρίση και δημογραφικό πρόβλημα περιγράφουμε δυο πολύ μεγάλες επιτυχίες της ανθρωπότητας» απαντά η Αλεξάνδρα Τραγάκη. «Η μία μεγάλη επιτυχία ήταν ο έλεγχος της γονιμότητάς μας. Κάνουμε πλέον τα παιδιά που επιθυμούμε και μπορούμε να στηρίξουμε και να μεγαλώσουμε. Η δεύτερη μεγάλη επιτυχία της ανθρωπότητας είναι ότι μπορούμε και ζούμε περισσότερα χρόνια και πιο υγιείς σε σχέση με παλαιότερα. Πού είναι το πρόβλημα; Στις επιπτώσεις ετών στην ηλικιακή δομή».
Οι δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον
Με λίγα λόγια, ο πληθυσμός γερνάει. Στην ηλικιακή πυραμίδα αρχίζει και στενεύει η βάση, δηλαδή η ομάδα των νέων ανθρώπων, ενώ φαρδαίνει η κορυφή, όπου βρίσκονται οι μεγάλες ηλικίες. Και μια τέτοια ανεστραμμένη πυραμίδα δεν μπορεί να στηρίξει κανένα ασφαλιστικό σύστημα. «Προσθέστε σε αυτό το γεγονός πως παλαιότερα οι άνθρωποι έμπαιναν νωρίτερα στην αγορά εργασίας και παρέμεναν περισσότερα χρόνια. Σήμερα δεν συμβαίνει αυτό. Επομένως ζούμε περισσότερο, αλλά εργαζόμαστε λιγότερα χρόνια, αφού μπαίνουμε στην αγορά εργασίας αργότερα και βγαίνουμε από αυτήν λίγο μετά τα εξήντα μας χρόνια ή ακόμη και νωρίτερα».
Αυτό που περιγράφει η καθηγήτρια του Χαροκοπείου μοιάζει με φαύλο κύκλο. Οι συνταξιούχοι περιμένουν να λάβουν από το ασφαλιστικό σύστημα την ανταπόδοση των εισφορών τους τη στιγμή που νεώτεροι, οι οποίοι και καλούνται να χρηματοδοτήσουν τις συντάξεις είναι λιγότεροι και μικρότερο και πιο ασταθή ασφαλιστικό βίο. Είναι λοιπόν η δημογραφική κρίση ανάλογη της κλιματικής, ένα πρόβλημα που ζούμε ήδη και για το οποίο εάν δεν δράσουμε θα καταστεί μη αναστρέψιμο; «Ο παραλληλισμός με την κλιματική κρίση είναι δόκιμος» απαντά η Αλεξάνδρα Τραγάκη. «Και στις δυο περιπτώσεις, αυτό που συμβαίνει είναι αποτέλεσμα παλαιότερων επιλογών. Είχαμε προβλέψει αυτό που θα συνέβαινε αλλά επειδή δεν κάναμε τίποτε για να το ανακόψουμε τώρα πια το ζούμε. Και το ζούμε με τον χρόνο να κυλάει σε βάρος μας καθώς οποιαδήποτε αλλαγή είναι εξαιρετικά χρονοβόρα. Αν δηλαδή υποθέσουμε ότι λαμβάνουμε τώρα μέτρα για την αναστολή του φαινομένου, δεν θα βλέπαμε τα πρώτα αποτελέσματα παρά σε τριάντα χρόνια από σήμερα».
Και αν δεν λάβουμε μέτρα και συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις; Την εικόνα περιγράφει έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη δημογραφική κρίση που δόθηκε στη δημοσιότητα στα μέσα του περασμένου Ιουνίου. Οι προβλέψεις για την Ελλάδα λένε πως έως το 2070 ο πληθυσμός της χώρας θα έχει μειωθεί από τα 10,7 εκατομμύρια σήμερα στα 8,5 εκατομμύρια. Ενώ όμως ο πληθυσμός από 10 έως 69 ετών θα έχει μειωθεί έως και κατά 15%, ο πληθυσμός από 69 ετών ως 80 θα έχει διπλασιαστεί. Τα στοιχεία λένε ακόμη πως ο δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων θα έχει εκτοξευθεί στο 65% από το 38% σήμερα. Και η διάμεση ηλικία θα ανεβεί στα 52 από τα 45 χρόνια σήμερα.
«Τα κίνητρα για γεννήσεις δεν αρκούν»
Το πρόβλημα αποτυπώνεται και στην πορεία του δείκτη γονιμότητας: το 1960 κάθε Ελληνίδα γεννούσε 2,23 παιδιά. Σήμερα γεννάει 1,35. Κι αυτό σημαίνει πως οι γενιές δεν ανανεώνονται. Πόσα παιδιά θα έπρεπε να γεννά κάθε γυναίκα γι’ αυτήν την ανανέωση; «2,1 παιδιά, αυτή είναι η παγκόσμια σταθερά με τα σημερινά επίπεδα θνησιμότητας» απαντά η Αλεξάνδρα Τραγάκη. «Δεν είναι πολλά, είναι όμως περισσότερα απ’ όσα αποκτά η πλειονότητα των γυναικών σήμερα. Κανέναν όμως δεν μπορείς να υποχρεώσεις να κάνει παιδιά», επισημαίνει. Μητέρα δυο παιδιών η ίδια, η καθηγήτρια Οικονομικής Δημογραφίας επιμένει στην «ουτοπία» της αύξησης της γονιμότητας. Ακόμη και αν δοθούν κίνητρα; «Τα κίνητρα είναι πολύ σημαντικά με την έννοια πως είναι πολύ σημαντικό για μια γυναίκα που θέλει να αποκτήσει επιπλέον παιδιά να έχει τη στήριξη για να το κάνει. Τα κίνητρα έχουν να κάνουν με τη δυνατότητά μου να κάνω αυτό που έχω επιλέξει. Και πάντως δεν είναι κίνητρο από μόνο του οποιοδήποτε επίδομα γέννησης. Κάνω ένα παιδί αλλά πού το πάω; Αυτό είναι το πρόβλημα. Χρειάζομαι επομένως έναν βρεφονηπιακό σταθμό. Χρειάζομαι ενδεχομένως και κάποια βοήθεια στα πάγια έξοδα της βρεφικής ηλικίας. Αλλά χρειάζομαι οπωσδήποτε και ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα. Να έχω την αίσθηση πως το παιδί μου πηγαίνει σε ένα σχολείο που του παρέχει εφόδια για τη ζωή».
Οι 55 και άνω: Ενας μοναδικός σε αφθονία πόρος
Η ίδια υπογραμμίζει ακόμη πως για να πετύχει μια πολιτική κινήτρων, όπως συνέβη στη Γαλλία ή τις σκανδιναβικές χώρες, πρέπει να είναι σταθερή. Όπως το θέτει, «κανένας δεν θα κάνει παιδί επειδή θα πάρει ένα επίδομα 2000 ευρώ. Η κατάργηση του επιδόματος όμως θα επιδρούσε αρνητικά στη σχέση της εμπιστοσύνης κράτους – πολίτη». Ακόμη κι έτσι, όμως, μάλλον είναι απίθανο να εκτοξευθεί ο δείκτης γονιμότητας από τα 1,35 παιδιά στα 2,1. Τι μας μένει επομένως να κάνουμε; «Να ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχάς πως δεν υπάρχει ιδανικός πληθυσμός. Υπάρχει όμως ιδανική αναλογία ηλικιών. Η αναλογία δεν είναι καλή, η πυραμίδα κινδυνεύει να αντιστραφεί. Πρέπει επομένως να ανοίξουμε την αγορά εργασίας σε κατηγορίες που έχουν πιο περιορισμένη πρόσβαση όπως είναι οι γυναίκες και, ακόμη περισσότερο, οι μετανάστες. Κυρίως όμως πρέπει να αντιληφθούμε πως οι άνω των 55 είναι ένας πόρος. Αυτήν την ηλικιακή ομάδα θα έχουμε σε αφθονία και αυτήν την ηλικιακή ομάδα θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε ως οικονομία» επισημαίνει.
«Εκμετάλλευση» σημαίνει να διατηρούνται οι ομάδες αυτές κοινωνικά και οικονομικά ενεργές. Δεν μοιάζει ανέφικτο αν λάβει υπόψη του κανείς πως οι ειδικοί έχουν αρχίσει να αναθεωρούν την έννοια της μέσης ηλικίας, καθώς αυτή παρατείνεται πλέον στα χρόνια. Το γήρας έρχεται πια πολύ αργότερα σε σχέση με τις περασμένες δεκαετίες, δεν είναι πια ο 50αρης ο «νέος της εποχής», αλλά ο 60αρης ή ακόμη και ο 65αρης. «Αυτόν τον 65αρη, λοιπόν, δεν μπορείς να τον έχεις στην άκρη της κοινωνίας. Δεν έχεις το περιθώριο να τον έχεις στην άκρη της κοινωνίας» σχολιάζει η Αλεξάνδρα Τραγάκη.
Θα συμφωνούσαν και οι ψυχολόγοι: για να μπει κανείς στο περιθώριο, να γίνει ένας απόμαχος της ζωής που το μόνο που του έμεινε να κάνει είναι να κρατάει τα εγγόνια του, πρέπει να αισθάνεται πως συνεχίζει να προσφέρει. Πώς; «Το κλειδί βρίσκεται σε αυτό που οι κοινωνικές επιστήμες αναγνωρίζουν ως social involvement. Είτε μιλάμε για περισσότερα χρόνια εργασίας είτε για άλλου τύπου συμμετοχή, πολιτική, κοινωνική εθελοντική κλπ».
Στη ρίζα του προβλήματος
Η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης είναι ωστόσο κόκκινο πανί για τα συνδικάτα – αρκεί μια γρήγορη αναζήτηση στο Διαδίκτυο για να εντοπίσει ανακοινώσεις όπως αυτή: «Οι προσπάθειες για αύξηση των ορίων ηλικίας των γυναικών (και στη συνέχεια και των ανδρών) είναι μια αντικοινωνική και αντεργατική επιλογή». Η Αλεξάνδρα Τραγάκη επανέρχεται στη ρίζα του δημογραφικού προβλήματος: «Η ουσία βρίσκεται στην αναντιστοιχία του συλλογικού με το ατομικό συμφέρον. Στο ατομικό μου συμφέρον είναι να κάνω ένα ή το πολύ δυο παιδιά και να σταματήσω εκεί για να μπορώ να κάνω κάθε χρόνο τις διακοπές μου ή να παρέχω όσα περισσότερα μπορώ στα παιδιά μου. Στο ατομικό μου συμφέρον είναι να φύγω στο εξωτερικό για να έχω περισσότερες ευκαιρίες ή απολαβές. Είναι να ζήσω όσο το δυνατόν περισσότερο και να πάρω σύνταξη όσο το δυνατόν νωρίτερα. Όλα αυτά όμως αντικρούουν στο συλλογικό συμφέρον. Αυτά τα δυο αντικρουόμενα συμφέροντα είναι που πρέπει να συμφιλιώσουμε».
Τραγικό θάνατο βρήκε ένας μάστορας σε συνεργείο αυτοκινήτων, χθες το μεσημέρι, όταν τον καταπλάκωσε το μπροστινό μέρος του φορτηγού, στο οποίο γινόταν επισκευές.
Το δυστύχημα-σύμφωνα με ρεπορτάζ του “ΔΙΚΤΥΟ”–σημειώθηκε σε συνεργείο αυτοκινήτων που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη των Σερρών, ενώ χρειάστηκε η συνδρομή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για τον απεγκλωβισμό του.
Συνολικά 199 φορτηγά με «πειραγμένους» ταχογράφους εντοπίστηκαν το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, από αστυνομικούς των Υπηρεσιών Τροχαίας και της Ομάδας Ελέγχου και Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων της Διεύθυνσης Τροχαίας Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα, 199 φορτηγά οχήματα έφεραν μηχανισμούς επέμβασης στους ταχογράφους, οι οποίοι παρείχαν τη δυνατότητα στον οδηγό να επεμβαίνει στην ορθή καταγραφή των δεδομένων από τον ταχογράφο του οχήματος αναφορικά με την δραστηριότητά του όπως οι ώρες οδήγησης και ανάπαυσης, η ταχύτητα του οχήματος και τα διανυθέντα χιλιόμετρα.
Στους οδηγούς και ιδιοκτήτες των οχημάτων επιβλήθηκαν οι προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις ενώ, σύμφωνα με την Αστυνομία, παρόμοιες δράσεις θα συνεχιστούν και στο μέλλον με αμείωτους ρυθμούς.
Την Δευτέρα 13 Ιουλίου θα ξεκινήσουν οι θερινές εκπτώσεις 2020 σύμφωνα με ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.
Ο ΕΣΘ επισημαίνει ότι “κατά την διενέργεια των τακτικών εκπτώσεων απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο “εκτός από την αναγραφή της παλαιάς και της νέας μειωμένης τιμής των αγαθών και υπηρεσιών που πωλούνται με έκπτωση, επιτρέπεται και η αναγραφή και εμπορική επικοινωνία ποσοστού έκπτωσης». Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η αναγραφή παλιάς και νέας τιμής είναι επιβεβλημένες, ενώ συμπληρωματικά δίνεται η δυνατότητα αναγραφής ποσοστού έκπτωσης.
Οπως παρατηρεί ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης “υπάρχουν μέλη που καλοπροαίρετα και στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τον σχετικό φόρτο εργασίας, δεν αναγράφουν στα υπό έκπτωση προϊόντα διπλές τιμές αλλά καταφεύγουν στην χρήση γενικευμένου ποσοστού μείωσης”. Η συγκεκριμένη πρακτική- τονίζει ο ΕΣΘ-είναι παράνομη και επισύρει αυστηρές κυρώσεις. Επιβάλλεται λοιπόν προσοχή από τους καταστηματάρχες, ώστε να αναγράφουν πρώτα απ’ όλα την παλιά και νέα τιμή των προϊόντων και κατόπιν γενικευμένο ποσοστό έκπτωσης.
Σύμφωνα με το άρθρο 21 ν. 4177/2013, σε όσους παραβαίνουν τις διατάξεις περί εκπτώσεων επιβάλλεται πρόστιμο ποσού ίσου με το 0,5% του ετήσιου κύκλου εργασιών και πάντως όχι κατώτερο από πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ.
Τα καταστήματα πάντως μπορούν να ανοίξουν προαιρετικά την πρώτη Κυριακή κατά την έναρξη της χρονικής περιόδου των εκπτώσεων, την Κυριακή 19 Ιουλίου 2020. O Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης προτείνει το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων την Κυριακή αυτή να είναι 11:00 έως 18:00.
Οι θερινές εκπτώσεις θα διαρκέσουν μέχρι την Δευτέρα, 31 Αυγούστου και ο ΕΣΘ υπενθυμίζει ότι εργαζόμενοι και καταναλωτές κατά την λειτουργία των καταστημάτων, πρέπει να τηρούν τους κανόνες για προφύλαξη και αποτροπή μετάδοσης του κορονοϊού.
