Μετά από έξι ημερολογιακά χρόνια (από το 2015 μέχρι εφέτος), το δικαστήριο που δικάζει τη δράση της Χρυσής Αυγής, για πρώτη φορά, κλείνοντας για καλοκαίρι, δεν έδωσε ραντεβού για τον Σεπτέμβριο. Στις 27, στις 28 και στις 31 του ερχόμενου Αυγούστου, θα καταγραφούν οι πρώτες δικάσιμες διαδικασίες του μήνα της παραδοσιακής δικαστικής ραστώνης σε αυτά τα έξι χρόνια. Είτε αυτή η επιλογή έγινε για συμβολικούς λόγους (για να αναδειχθεί η αποφασιστικότητα του δικαστηρίου να ολοκληρώσει τη δίκη) είτε για πρακτικούς (για τον φόβο ενός απευκταίου κλεισίματος των δικαστηρίων σε περίπτωση μεγαλύτερης αναζωπύρωσης της Covid-19), αυτή η απόφαση αποτελεί επί της ουσίας το καμπανάκι, όχι της τελευταίας στροφής αλλά της τελευταίας ανάσας αυτής της μακρόχρονης και πολύκροτης δίκης.
Αναμασήματα από την υπεράσπιση
Η διαδικασία της αγόρευσης των συνηγόρων υπεράσπισης κύλισε μέσα σε γενική αδιαφορία των ΜΜΕ και της κοινωνίας. Οι ίδιοι οι συνήγοροι συνέβαλαν σε αυτό, με τις αδιάφορες αγορεύσεις τους, αναμάσημα των παρεμβάσεών τους σε όλη αυτή τη διαδικασία, με επιπρόσθετη μια κάπως γλοιώδη επιχείρηση κολακείας του δικαστηρίου. Απέμειναν ωστόσο οι πιο βασικές αγορεύσεις, αυτές των συνηγόρων (και συγγενών) του αρχηγού της (τριχοτομημένης πλέον) συμμορίας, Νίκου Μιχαλολιάκου. Η λογική λέει ότι θα εξαντληθούν σε αυτές τις τρεις δικάσιμες. Ακόμα κι αν δεν συμβεί αυτό όμως, το δικαστήριο θα ορίσει μία ή δύο δικάσιμες στις αρχές Σεπτεμβρίου και στη συνέχεια θα ξεκινήσει τη σύσκεψή του. Η εκτίμηση για τον χρόνο της απόφασης είναι ότι αυτή θα βγει κατά τις 15 Οκτωβρίου. Συγκυριακά, ελάχιστες ημέρες πριν ξεκινήσει η δίκη των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου.
Πολιτική Αγωγή: Ο λόγος στο αντιφασιστικό κίνημα
Οι συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής Θανάσης Καμπαγιάννης και Κώστας Παπαδάκης τόνισαν με την ευκαιρία ότι ο δικός τους ρόλος έχει ολοκληρωθεί και ότι η σκυτάλη πλέον, για να μην συνεδριάσει το δικαστήριο χωρίς καμία υπενθύμιση για το τι ακριβώς δικάζουν και τι θα σήμαινε μια αθώωση της Χρυσής Αυγής, περνάει στο αντιφασιστικό κίνημα.
Σε μια μακροσκελή του δήλωση, ο Κώστας Παπαδάκης ζητάει να συνδεθούν οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος, με κορύφωση τις εκδηλώσεις της 18ης Σεπτεμβρίου, όταν θα συμπληρώνονται επτά χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, με τις υπόλοιπες μαζικές εκδηλώσεις του κοινωνικού κινήματος και απευθύνει έκκληση να αποφευχθούν σε αυτή την κρίσιμη ώρα οι σεχταρισμοί και οι ξεχωριστές εκδηλώσεις.
Παρέμβαση Κ. Παπαδάκη
Μεταξύ άλλων, ο Κώστας Παπαδάκης αναφέρει στη δήλωσή του: «Πήραμε την πρωτοβουλία να συμμετάσχουμε ως συνήγοροι πολιτικής αγωγής συγκρουόμενοι με ιδεοληψίες, προκαταλήψεις, υπαινιγμούς και ανησυχίες για στήριξη του κράτους καταστολής και των τρομονόμων και κηρύγματα για θεσμικές αυταπάτες. Στα πεντέμισι χρόνια της παρουσίας μας στη δίκη δεν μένει αμφιβολία ότι η επιλογή αυτή ήταν η σωστή, αφού η συμμετοχή μας την ανέδειξε και δεν δικαίωσε τους παραπάνω κινδύνους.
Δώσαμε νομικές μάχες και πετύχαμε σοβαρές νίκες, με κορωνίδα την κατάκτηση του δικαιώματος παράστασης πολιτικής αγωγής κατά των δραστών εναντίων των θυμάτων που εκπροσωπούν, όχι μόνο για τα επιμέρους αδικήματα, αλλά και για το αδίκημα της ένταξης των δραστών στην εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, πράγμα το οποίο μας νομιμοποιούσε να έχουμε λόγο για το σύνολο του αντικειμένου της δίκης. […] Ωστόσο, ο ρόλος της πολιτικής αγωγής, θεσμικά τουλάχιστον, έχει εξαντληθεί. […] Είναι η ώρα του ρόλου του λαού, του αντιφασιστικού κινήματος, των φορέων, των συνδικάτων, των εργαζομένων, της νεολαίας, των μεταναστών, των αντιφασιστών, των δημοκρατών. Όλων εκείνων που υπήρξαν ή εν δυνάμει μπορεί να γίνουν θύματα της Χρυσής Αυγής και της φασιστικής εγκληματικής δράσης.
Όλων εκείνων των πολλών χιλιάδων που στήριξαν τα χρόνια αυτά με την παρουσία τους στη δίκη και σε αντιφασιστικές εκδηλώσεις τον αγώνα και την προσπάθειά μας.
Το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με δικαστικές αποφάσεις αλλά με λαϊκούς αγώνες δεν πρέπει να οδηγήσει ξανά ένα μέρος του κινήματος σε υποβάθμιση της σημασίας του αποτελέσματος της δίκης. Ακόμα και αν η Χρυσή Αυγή δεν κατάφερε να αναδειχθεί ξανά ως κοινοβουλευτική δύναμη, ακόμα και αν τριχοτομήθηκε, ακόμα και αν στο τελευταίο χρονικό διάστημα οι προτεραιότητες άλλαξαν, ακόμα και αν η πολιτική της φαίνεται να βρίσκει φιλοξενία σε όμορα πολιτικά κόμματα, η λαϊκή απαίτηση για καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής βίας πρέπει να παραμείνει ανυποχώρητη και να εκφραστεί με κάθε δυνατό κινηματικό τρόπο τον Σεπτέμβριο 2020.
Ο Σεπτέμβριος 2020 έτσι και αλλιώς είναι ένας μήνας θερμός από άποψη κινηματικών εκδηλώσεων.
Ξεκινάει με την ετήσια εργατική συγκέντρωση στη ΔΕΘ, συνεχίζεται με τις κινητοποιήσεις τις επετείους του Ζακ Κωστόπουλου και του Παύλου Φύσσα, ενώ αναμένεται και η διοργάνωση του Pride Festival τον ίδιο μήνα. Το ποτάμι της οργής του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος θα πρέπει να συναντηθεί με το εργατικό κίνημα στο πλαίσιο μιας μεγάλης κινητοποίησης που ετοιμάζεται για την ημέρα που θα εκδοθεί η απόφαση, για να μην δοθεί σε κανέναν το δικαίωμα να θεωρήσει ότι η επιχείρηση υποβάθμισης της δίκης της Χρυσής Αυγής έχει περάσει και ότι ο κόσμος έχει πάψει πια να ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα της δίκης. Ενωτικά και αποφασιστικά, χωρίς χωριστές εκδηλώσεις. Όσοι προσπαθούν να εγκλωβίσουν το αντιφασιστικό κίνημα σε πλατφόρμες και να τα ταυτίσουν με τη γραμμή και τον εαυτό τους προσφέρουν κακές υπηρεσίες και στα δύο».
Θ. Καμπαγιάννης: Σημαδιακός Σεπτέμβριος
Ο Θανάσης Καμπαγιάννης έκανε επίσης λόγο για «σημαδιακό Σεπτέμβριο», ενώ αξίζει να υπενθυμιστεί ότι, σε περίπτωση αθωωτικής απόφασης στην υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης, η πολιτική αγωγή δεν έχει δικαίωμα έφεσης, το οποίο διαθέτει μόνο ο προϊστάμενος της εισαγγελίας, και αυτό σε περίπτωση που δεν είναι ομόφωνη.
