Με ασβέστη… (του Μάρκου Μπόλαρη)
Στο συνεταιρισμό που μετέχουμε,
μικρομέτοχοι,
χωρίς φωνή , χωρίς αξιώσεις,
ως Δημοκρατία και ένωση Λαών τον είχαν οραματιστεί ,
σε μηχανισμό σκληρής και διεφθαρμένης
γραφειοκρατίας
εξελίσσεται,
οι λομπίστες τα ισχυρά πρόσωπα , αυτοί που
διακινούν το μαύρο χρήμα
της εξαγοράς,
μοιραίοι κι άβουλοι οι βουληφόροι,
βαπόρι μεγάλο,
χωρίς σχέδιο, χωρίς μπούσουλα, χωρίς πολιτική,
χωρίς ηγεσία ,
στον συνεταιρισμό ετούτο μας όρισαν
πως από τον τουρισμό μόνον,
θα ζούμε ,
γκαρσόνια και καμαριέρες, το πολύ – πολύ
των ουσιών διακινητές,
ακόμη και τα rooms to lent ενοχλητικά,
το χρήμα στις αλυσίδες τις πολυεθνικές
και τα πάντα όλα inclusive,
το δώρον τούτο του Θεού , την ομορφιά
του Τόπου, στο σφυρί,
τις αμμούδες του Ομήρου, του Μίνωα τα δελφίνια,
της Αθηνάς τα λιόδεντρα,
της Επίδαυρος το θέατρο και της Δωδώνης
του Ελύτη ένας πεύκος ,
του Σούνιου οι κολώνες του Ποσειδώνα
κι ο Άγιος Σώζων έφορος,
οι τρούλοι στ’ Άγιονόρος αυτοκρατορικοί
κι οι μαστόροι στα Μετέωρα,
της Ολυμπίας το στάδιο και των Δελφών μαντείο,
ο δισκοβόλος εν κινήσει,
ασβέστης ευωδιάζει στα Κυκλαδονήσια,
αρχιτεκτονική αειφορίας
ανεμόμυλοι περήφανοι κόντρα στο βοριά ,
το Χριστό στο Κάστρο της Σκιάθος
αντιχαιρετούνε,
all inclusive και με τα υπόλοιπα θα ζήσετε,
το σχέδιο του συνεταιρισμού,
κι ούτε έγνοια για τον τόπο ,
οπλισμένο σκυρόδεμα ολοχρονίς στη Μύκονο
και στη Σαντορίνη ,
μπετόν χωρίς οικιστικό σχέδιο, μπετόν χωρίς
έγνοια γιά τον τόπο ,
μωροί και τυφλοί , ανίκανοι κληρονόμοι ,
οπλισμένο σκυρόδεμα στη Μήλο και στη Πάρο,
το πλούτος της ωραιότητας
την κληρονομιά της όμορφης παρακαταθήκης
την μοναδικότητα της αρχιτεκτονικής
μανιακά να αφανίσουμε,
ανύπαρκτη η πολεοδομική έγνοια της πολιτείας,
ανυππαρκτη κι η οικολογική συνείδηση
της τοπικής αυτοδιοίκησης,
ακόμη και τούτο το πλεονέκτημα που μας δόθηκε,
την ομορφιά του τόπου, την ωραιότητα,
αλοίμονον ,
ακόμη και την μοναδικότητα της πολιτιστικής
κληρονομιάς μας ,
με μπετονιέρες και μπουλτόζες μπαζώνουμε
την γεωμορφολογία των νησιών,
μοιραίοι κι άβουλοι, το μέλλον, δηλαδή,
μπαζώνουμε,
α ! την ομορφιά των κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής
προσβάλλουμε,
της πηλιορείτικης μαστοριάς και των πετράδων
στα Ζαγοροχώρια,
στο συνεταιρισμό που μετέχουμε τ’ αποφάσισαν
απ’ τα τουριστικά μόνον
αρκούν αυτά ,
απ’ τα τουριστικά μόνον
θα ζήσουμε , γίνεται ;
στον συνεταιρισμό των γραφειοκρατών
ποιός να γνοιαστεί
γιά αρχιτεκτονική, γιά πολιτισμό κι αειφορία,
ανίκανοι κληρονόμοι
φαντάζουμε στα μάτια των προγόνων, στα μάτια
των παιδιών,
παίρνουν τα μάτια και φεύγουν ,
αδέρφια , γιά την Πολιτική ο λόγος, γιά τα της Πόλης και των Πολιτών,
σχέδιο , στρατηγική , βούληση , πολιτική
χρειαζόμαστε,
Πολιτικής έχουμε χρείαν , Πολιτικών ανάγκη ,
τούτη η έγνοια μας,
στις μέρες που έρχονται , της Οικουμένης
Πολίτες , πρόκληση,
με ανοιχτούς ορίζοντες , στις πονηρές μέρες
που ξανοίγονται μπροστά μας !
Ανύστακτη , αδέρφια,
νά ‘ναι η έγνοια μας !
META MAGAZINO: Διαβάστε εδώ το τελευταίο τεύχος
- Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr
