«Η κυβέρνηση λύνει το γόρδιο δεσμό της επικουρικής ασφάλισης», τόνισε μεταξύ άλλων στη Βουλή ο Θεόφιλος Λεονταρίδης.
Στην ομιλία του επί του σχετικού νομοσχεδίου, ο βουλευτής Σερρών τόνισε τα παρακάτω ζητήματα:
- Υψηλότερες επικουρικές συντάξεις για τους νέους ασφαλισμένους,
- Ατομικός κουμπαράς που δίνει στο νέο ασφαλισμένο περισσότερες επιλογές και μεγαλύτερο έλεγχο στο τελικό ύψος της σύνταξης του.
- Αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη των νέων προς το ασφαλιστικό σύστημα συνδέοντάς τους με τη σύνταξή τους και απαντώντας στην ανησυχία που εκφράζουν πολλοί νέοι ότι δεν θα πάρουν ποτέ σύνταξη.
- Δημιουργεί καινούργια κουλτούρα αποταμίευσης με σημαντικά οφέλη για την εθνική οικονομία. Γιατί μέσα από το νέο σύστημα θα δημιουργηθεί και ένας εθνικός κουμπαράς οι πόροι του οποίου θα επενδυθούν στην εθνική οικονομία. Οι επενδύσεις σημαίνουν ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας, αυξημένα έσοδα για το κράτος.
- Ενισχύει τη βιωσιμότητα και την ευστάθεια του ασφαλιστικού συστήματος.
Ο κ. Λεονταρίδης, μεταξύ άλλων τόνισε ότι:
Το υφιστάμενο εξολοκλήρου διανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης λειτουργεί αποτελεσματικά όταν οι εργαζόμενοι είναι πολλοί και οι συνταξιούχοι λίγοι, κάτι που συνέβαινε στο παρελθόν αλλά όχι πια. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά και πολλές ανεπτυγμένες χώρες, καθώς η υπογεννητικότητα αφενός και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής αφετέρου υπονομεύουν την ομαλή λειτουργία των διανεμητικών συνταξιοδοτικών συστημάτων.
Προσαρμόζουμε το συνταξιοδοτικό σύστημα για να αντιμετωπίσουμε τις δημογραφικές τάσεις διασφαλίζοντας την επάρκεια των συντάξεων. Για να μην βρεθούν οι νέοι εργαζόμενοι να εισπράττουν χαμηλές επικουρικές συντάξεις αλλάζουμε την αρχιτεκτονική του συστήματος της επικουρικής ασφάλισης με τη σταδιακή μετατροπή του από διανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό.
Βασικά χαρακτηριστικά του νέου συστήματος είναι ότι δημιουργούνται ατομικοί λογαριασμοί – κουμπαράδες από τους οποίους θα καταβληθούν οι μελλοντικές συντάξεις των νέων εργαζομένων. Αντί, δηλαδή, οι εισφορές των νέων να χρησιμοποιούνται για την πληρωμή της επικουρικής σύνταξης των σημερινών συνταξιούχων θα αποταμιεύονται και θα επενδύονται, δημιουργώντας ένα αποθεματικό από το οποίο θα πληρωθούν οι μελλοντικές τους συντάξεις. Οι εισφορές που πληρώνει ο κάθε νέος εργαζόμενος θα πηγαίνουν στη δική τους σύνταξη, η οποία θα υπολογίζεται στη βάση του σωρευμένου ποσού εισφορών και αποδόσεων.
-
Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr
Το νέο σύστημα επικουρικής ασφάλισης θα είναι υποχρεωτικό για το σύνολο των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων που εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας από την 1η Ιανουαρίου 2022 και είναι υπόχρεοι επικουρικής ασφάλισης. Πρόκειται για τους μισθωτούς του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, τους δικηγόρους και τους μηχανικούς. Προαιρετικά, αν δηλαδή το επιθυμούν, μπορούν να ενταχθούν σε αυτό ασφαλισμένοι κάτω των 35 ετών, οι οποίοι είτε δεν έχουν υποχρεωτική επικουρική ασφάλιση, π.χ. ένας λογιστής, είτε είναι ήδη ασφαλισμένοι στο υφιστάμενο σύστημα. Το ύψος των εισφορών για το νέο επικουρικό σύστημα παραμένει ως έχει.
Για κάθε νέο ασφαλισμένο θα δημιουργηθεί ατομικός λογαριασμός στον οποίο θα κατευθύνονται οι εργοδοτικές, οι εργατικές εισφορές για επικουρική ασφάλιση που έχουν καταβληθεί από τον εργοδότη για τον μισθωτό ή από τον ίδιο τον εργαζόμενο, εφόσον πρόκειται για αυτοαπασχολούμενο, καθώς και οι αποδόσεις των επενδύσεων που αντιστοιχούν στις εισφορές.
Δεν τίθεται κανένα θέμα ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ασφάλισης.
Η νέα επικουρική παραμένει το δεύτερο σκέλος της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης εντός του πρώτου πυλώνα του ασφαλιστικού συστήματος. Επειδή κινδυνολογεί η αντιπολίτευση ότι υπάρχει περίπτωση να χάσουν τα χρήματά τους οι εργαζόμενοι αν κάτι δεν πάει καλά με τις επενδύσεις, η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Στο πλαίσιο αυτό θα προβλέπεται ρητά στο νομοσχέδιο εγγύηση του δημοσίου περί μη αρνητικής απόδοσης. Αυτό σημαίνει ότι ο ασφαλισμένος θα λάβει κατ΄ ελάχιστον επικουρική σύνταξη υπολογισμένη στη βάση των εισφορών που κατέβαλε σε πραγματικούς όρους λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό.
Και από τους παλαιούς εργαζόμενους και τους τωρινούς συνταξιούχους από την σχεδιαζόμενη μεταρρύθμιση δεν επηρεάζεται ούτε η καταβολή ούτε το ύψος των επικουρικών συντάξεων του υφιστάμενου συστήματος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, τη στιγμή που το ύψος της μηνιαίας επικουρικής σύνταξης για μέσο ετήσιο μισθό δεκατεσσάρων χιλιάδων ευρώ και 40 έτη ασφάλισης ανέρχεται σε 235 ευρώ, με το νέο σύστημα η επικουρική σύνταξη μπορεί να φτάσει στα 326 ευρώ με βάση την επαγγελματική διαχείριση των κεφαλαίων του ΕΦΚΑ και στα 579 ευρώ, με βάση τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ που έχουν τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα με τις υψηλότερες αποδόσεις.
Για εργαζόμενο ιδιωτικού τομέα με μισθό 1500 ευρώ και 40 έτη ασφάλιση η επικουρική του σύνταξη με το ισχύον σύστημα διαμορφώνεται στα 353 ευρώ τον μήνα και με το νέο κεφαλαιοποιητικό σύστημα, η μηνιαία επικουρική ανέρχεται στα 505 ευρώ. Και αυξάνεται ακόμα περισσότερο αν επιτευχθούν αποδόσεις ίσες με τη μέση απόδοση των αποθεματικών του ΕΦΚΑ που διαχειρίζεται το μικτό της ΑΕΔΑΚ ασφαλιστικών οργανισμών.
Τώρα, τι γίνεται για τους εργαζόμενους κάτω των 35 ετών που είναι ασφαλισμένοι και αποφασίσουν να μεταπηδήσουν στο νέο ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης; Θα λάβουν κατά τη συνταξιοδότησή τους δύο επικουρικές συντάξεις, δηλαδή σύνταξη και από τα δύο ταμεία, ανάλογα με το χρόνο ασφάλισης, τις εισφορές και τους κανόνες που ισχύουν στο κάθε ταμείο.
Για πολλοστή φορά το ασφαλιστικό βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων.
Η αίσθηση ότι στο πεδίο αυτό τίποτα δεν είναι σταθερό και όλα μπορούν να ανατραπούν ξανά και ξανά είναι καταστροφική. Διαμορφώνονται έτσι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές που παράγουν εκρηκτικό αντίκτυπο στην ιδιωτική ζωή των πολιτών και στη δημόσια ζωή του τόπου. Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να εθελοτυφλούμε και να αρνούμαστε να λάβουμε τις κρίσιμες αποφάσεις που θα εδραιώσουν μία σχετική βεβαιότητα και εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους συμπολίτες μας.
Η Ν.Δ. ανέλαβε με αίσθημα ευθύνης αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία για την άρση του διαφαινόμενου αδιεξόδου. Διότι, όσο κατανοητές κι αν είναι οι δικαιολογίες και τα προσχήματα που παρουσιάζονται από κάθε πλευρά, αν μείνει κανείς σε αυτά το αποτέλεσμα δεν θα είναι παρά άλλο ένα μεγάλο κοινωνικό πλήγμα για τους ασφαλισμένους και για την χώρα.
