ΣΙΝΕΜΑ: 9 ταινίες του 2024 που έχουμε ήδη δει

Συνήθως τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα: Πολλές οσκαρικές ταινίες να μένουν στο περίμενε μέχρι να έρθει η ώρα των βραβείων για να κυκλοφορήσουν, πολλά φεστιβαλικά να κυκλοφορούν με μήνες ή και χρόνια καθυστέρηση. (Να ένα παράδειγμα: Τις δύο τελευταίες χρονιές έχουμε βάλει ως #1 ταινίες της χρονιάς το Χρυσό Λιοντάρι της προηγούμενης Βενετίας.)

Φέτος τα οσκαρικά έχουν κυκλοφορήσει, τα βραβεία των Καννών έχουν κυκλοφορήσει, το Χρυσό Λιοντάρι της Βενετίας έχει κυκλοφορήσει… άρα τι έχουμε να περιμένουμε τους επόμενους μήνες; Ξηρασία μέχρι να αρχίσουν να βγαίνει η νέα σοδειά τίτλων;

Όχι ακριβώς: Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος υπάρχουν πολλά διαμάντια που περιμένουν τη δική τους στιγμή, που δε βρήκαν ακόμη το χώρο τους στο πρόγραμμα των κυκλοφοριών, που μας δίνουν κάτι πολύ συναρπαστικό να περιμένουμε για τη νέα χρονιά. Οπότε ναι, αναμένουμε όπως όλοι τα Dune και τις Κάννες και ό,τι άλλο καινούριο έρθει – αλλά προς το παρόν ξέρουμε με απόλυτη βεβαιότητα πως υπάρχει μια δεκαριά σπουδαίων ταινιών που έρχονται στις αίθουσες τους επόμενους μήνες. Το ξέρουμε, γιατί τις έχουμε δει ήδη.

Ο Διάβολος Δεν Υπάρχει (Evil Does Not Exist)

Τι είναι: Ο Τακούμι κι η μικρή κόρη του ζουν σε ένα χωριό κοντά στο Τόκιο, εκεί όπου γενιές και γενιές πριν από αυτούς έχουν μάθει να ζουν σε αρμονία με τη φύση. Αυτή η ισορροπία πρόκειται να διαταραχτεί βίαια όταν μια εταιρεία από το Τόκιο αποφασίζει με το έτσι θέλω να χτίσει έναν τουριστικό τόπο απόδρασης για τους κατοίκους της πόλης, κοντά στο χωριό. Όταν οι κάτοικοι το μαθαίνουν, η εταιρεία στέλνει δύο αντιπροσώπους από το Τόκιο για μια ενημέρωση των ντόπιων, όπου γρήγορα γίνεται σαφές πως το έργο θα έχει αρνητική επίπτωση στην περιοχή και στην ύδρευση. Όμως τα πάντα είναι προαποφασισμένα.

Ποιοι είναι μέσα: Σκηνοθετεί ο Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι, στην πρώτη του ταινία μετά τον διπλό θρίαμβο του Drive My Car (για το οποίο βραβεύτηκε στα Όσκαρ και στις Κάννες) και του Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας (για το οποίο βραβεύτηκε στο Βερολίνο) το 2021.

Με τι περγαμηνές έρχεται: Κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στη φετινή Βενετία, στην ουσία το ασημένιο μετάλλιο μετά το χρυσό του Poor Things.

Και γιατί είναι τόσο καλό τελοσπάντων: Ο Χαμαγκούτσι πλάθει με τα πιο απλά υλικά ένα σιωπηλά σαρωτικό φιλμ πάνω στην ασυδοσία της corporate τουριστικοποίησης και του πώς εισβάλει σε ένα αρμονικό οικοσύστημα, την ώρα που το καπιταλιστικό τέρας από πίσω της παραμένει ουσιαστικά άφαντο, απρόσωπο. Καταστρέφοντας από μακριά. Αρμονικοί ρυθμοί, συγκλονιστικό φινάλε.

Πότε θα δούμε: Μες στο ‘24 από την AMA Films.

Hitman

Τι είναι: Ο Γκάρι Τζόνσον είναι ένας άσημος καθηγητής κολλεγίου, αλλά την ίδια στιγμή δουλεύει κι ως συνεργάτης της αστυνομίας της Νέας Ορλεάνης, βοηθώντας τους στο τεχνικό κομμάτι κάποιων κρυφών επιχειρήσεων. Μέχρι που με κάποιο πραγματικά απίθανο τρόπο βρίσκεται ξαφνικά να είναι ο ίδιος το πρόσωπο των επιχειρήσεων, είναι ο ίδιος που πρέπει να πείσει τους στόχους για την ψεύτικη ταυτότητά του. Προσποιείται πως είναι επαγγελματίας εκτελεστής, προκειμένου να υπάρξει ηχογράφηση του στόχου. Υποδυόμενος τον γεμάτο αυτοπεποίθηση, σέξι εκτελεστής Ρος, αρχίζει να φλερτάρει με τον στόχο, την Μάντισον ξεκινώντας ένα επικίνδυνο παιχνίδι που τραβά υποψίες και βλέμματα.

Ποιοι είναι μέσα: Πρωταγωνιστεί και γράφει(!) ο χαρισματικός Γκλεν Πάουελ του Top Gun: Maverick, δίπλα του η Άντρια Αρχόνα του True Detective, πίσω από την κάμερα ο αγαπημένος μας Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ σε μια από τις πιο κεφάτες στιγμές της καριέρας του.

Με τι περγαμηνές έρχεται: Η μεγαλύτερη περγαμηνή που μπορεί να έχει μια ταινία, δηλαδή το γεγονός ότι προβλήθηκε σε ένα μεγάλο φεστιβάλ (Βενετία) και για όλη τη διάρκεια της προβολής το φεστιβαλικό κοινό των κριτικών δε σταμάτησε να γελάει και να χειροκροτάει.

Και γιατί είναι τόσο καλό τελοσπάντων: Ο Λινκλέιτερ δημιουργεί μια από τις πιο αστείες και διασκεδαστικές ταινίες της χρονιάς εκμεταλλευόμενος τον παραλογισμό της όλης σύλληψης, και ταυτόχρονα στήνει ένα σέξι, ρομαντικό και φιλοσοφικό ερωτικό παιχνίδι ταυτοτήτων ανάμεσα στον «Ρος» και τη Μάντισον.

Πότε θα δούμε: Μες στο ‘24 από την Spentzos Film.

Μην Περιμένετε και Πολλά από το Τέλος του Κόσμου (Do not Expect too Much from the End of the World)

Τι είναι: Η Άντζελα, μια κακοπληρωμένη βοηθός παραγωγής αλωνίζει τους δρόμους του Βουκουρεστίου με το αυτοκίνητό της για το κάστιγκ ενός εταιρικού βίντεο. Στην διαδρομή της θα συναντήσει από συνηθισμένους ανθρώπους μέχρι απειλητικές corporate φιγούρες κι από παράλογες φιγούρες της καθημερινότητας μέχρι διαβόητα pop culture icons. Κι εξαιτίας αυτού του βίντεο, θα ξεσπάσει ένα σκάνδαλο – σε αληθινό χρόνο.

Ποιοι είναι μέσα: Σκηνοθετεί ο Ράντου Ζούντε που πήρε Χρυσή Άρκτο με το πετυχημένο Παλαβό Πορνό. Σημαντικό πέρασμα κάνει η θρυλική ηθοποιός Νίνα Χος (Tar) κι ο διαβόητος γερμανός σκηνοθέτης Ούβε Μπολ(!).

Με τι περγαμηνές έρχεται: Μεγάλο βραβείο στο φεστιβάλ του Λοκάρνο, που μοιάζει πολύ μικρό για αυτή την ταινία (έχασε τη Χρυσή Λεοπάρδαλη).

Και γιατί είναι τόσο καλό τελοσπάντων: Παιχνίδι με τη φόρμα, χιούμορ και πικρία σε μια ταινία που εξετάζει το σήμερα σε σχέση με το παρελθόν και την πραγματικότητα σε σχέση με το πώς αυτή καταγράφεται. Social media, gig economy, εταιρική ισχύς, κοινωνική εκμετάλλευση, fake news, η απόλυτη κακοφωνία της ύπαρξής μας σε έναν αληθινό κινηματογραφικό τυφώνα. Ελάχιστοι σκηνοθέτες καταφέρνουν να καταγράφουν τον κόσμο και την Ιστορία όπως το κάνει ο Ζούντε.

Πότε θα δούμε: 1 Φεβρουαρίου από το Cinobo.

Animal

Τι είναι: Η καθημερινότητας μιας ομάδας περφόρμερς σε ένα ξενοδοχείο κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής τουριστικής περιόδου. Κάθε βράδυ η ομάδα υποδύεται, χορεύει, τραγουδά, διασκεδάζει τους –κατά βάση απρόσωπους– τουρίστες σε ένα σχεδόν μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον. Η Εύα είναι η καινούρια, με όνειρα φανταχτερά. Η Κάλλια είναι παλιά, με όνειρα τσακισμένα. Οι διαδρομές τους θα διασταυρωθούν – ένα περφόρμανς τη βραδιά.

Ποιοι είναι μέσα: Σκηνοθετεί η Σοφία Εξάρχου στη δεύτερη ταινία της μετά το Park, πρωταγωνιστεί η Δήμητρα Βλαγκοπούλου κι η Φλομαρία Παπαδάκη, αμφότερες εξαιρετικές.

Με τι περγαμηνές έρχεται: Έγινε η πρώτη ελληνική ταινία του 21ου αιώνα που κερδίζει το Χρυσό Αλέξανδρο του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ η Δήμητρα –Κάλλια– Βλαγκοπούλου έχει ήδη πάρει τα βραβεία ερμηνείας από τα φεστιβάλ Λοκάρνο (όπου έγινε η παγκόσμια πρεμιέρα) και Θεσσαλονίκης.

Και γιατί είναι τόσο καλό τελοσπάντων: Ακολουθώντας κυρίως αυτές τις δύο ηρωίδες και τις διαφορετικές τροχιές τους –και μάλιστα με μια τολμηρά μη-παράλληλη δομή– η ταινία δίνει ανθρώπινο πρόσωπο σε εκείνο μόνο το κομμάτι του κόσμου που έχει σημασία. Δηλαδή των εργατών και των εργατριών που αναζητούν τα ψήγματα αλήθειας και συμπαράστασης μέσα σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που ζητά περφόρμανς– από όλους, προς όλους. Η άλλη πλευρά της τουριστικής βιομηχανίας με γενναίες δόσεις στραφταλίζουσας αλήθειας.

Πότε θα δούμε: 8 Φεβρουαρίου από την Weirdwave.

Priscilla

Τι είναι: Η σχέση του Έλβις με την Πρισίλα, όχι μέσα από τα μάτια της –γραμμένης στα μέτρα πάντα των θρυλικών και ισχυρών σταρ– Ιστορίας, αλλά μέσα από εκείνα της ανήλικης τότε κοπέλας, που προσεγγίστηκε από το είδωλό της και χωρίς να το καταλάβει βρέθηκε να ζει μια σκληρή, μοναχική ενηλικίωση στο έρημο παλάτι των ονείρων της.

Ποιοι είναι μέσα: Η νέα ταινία της Σοφία Κόπολα, μια ακόμα σε μια σειρά τρυφερών οπτικών πάνω στην γυναικεία ενηλικίωση. Πρωταγωνιστεί η Κέιλι Σπέινι κι ο Τζέικομπ Ελόντι του Euphoria.

Με τι περγαμηνές έρχεται: Παίχτηκε στο Διαγωνιστικό της Βενετίας (όπου η Κόπολα είχε κερδίσει το Χρυσό Λιοντάρι πριν κάποια χρόνια με το Somewhere) και έφυγε από εκεί με το βραβείο γυναικείας ερμηνείας για την Κέιλι Σπέινι.

Και γιατί είναι τόσο καλό τελοσπάντων: Το Priscilla ανοίγει με ένα κοντινό πλάνο στα πόδια της νεαρής ηρωίδας καθώς περπατάει σε ένα ζεστό, φουντωτό χαλί– τα βαμμένα δάχτυλά της να χάνονται μέσα σε μια χρωματιστή ζεστασιά. Είναι ήδη από το πρώτο αυτό πλάνο, όχι μια ιστορία για τη διασημότητα, και σίγουρα όχι μια ιστορία για τον Έλβις. Είναι όμως η ιστορία ενός κοριτσιού, μοναχικού, που προσπαθεί να γεμίσει με νόημα και εξήγηση έναν κόσμο που μοιάζει να μην έχει χρόνο για αυτήν. Τρυφερό, διακριτικό, ευαίσθητο, όπως είναι πάντα το σινεμά της Κόπολα.

Πότε θα δούμε: 8 Φεβρουαρίου από την Spentzos Film.

The Beast

Τι είναι: Στο (κοντινό) μέλλον, κυριευμένο από την τεχνητή νοημοσύνη, και με τα ανθρώπινα συναισθήματα να θεωρούνται απειλή, η Γκαμπριέλ θα πρέπει να εκμηδενίσει τα πάθη της εξαγνίζοντας το DNA της, κάτι που θα επιτευχθεί πηγαίνοντας πίσω στις παλιές ζωές της. Συναντά τον Λούις, τον μεγάλο της έρωτα, πρώτα στις αρχές του 20ου αιώνα στη Γαλλία εν μέσω μιας πλημμύρας, κι έπειτα στο Λος Άντζελες του 2014, μέσα από οθόνες κι υπό την απειλή μιας έκρηξης βίας. Τι θα σημαίνει αυτό για τη νέα τους συνάντηση, μερικές δεκαετίες από τώρα;

Ποιοι είναι μέσα: Πρωταγωνιστεί η Λέα Σεϊντού που δεν κουράζεται να αποδεικνύει διαρκώς πόσο σπουδαία ηθοποιός είναι, δίπλα στον Τζορτζ Μακέι. Η ταινία αποτελεί ελεύθερη διασκευή πάνω στο Θηρίο της Ζούγκλας του Χένρι Τζέιμς, γυρισμένη από τον πάντα συναρπαστικό σκηνοθέτη Μπερτράν Μπονελό (Zombi Child).

Με τι περγαμηνές έρχεται: Με τις μεγάλες περγαμηνές της μεγαλύτερη κλοπής της φεστιβαλικής χρονιάς, όπου αυτό το αριστούργημα πήγε στη Βενετία και γύρισε πίσω με άδεια χέρια. Ντροπής πράγματα.

Δείτε επίσης: ΤΖ. ΕΛΟΡΝΤΙ: Ποιο ρόλο θα παίξει στην ταινία «Frankenstein» του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο

Και γιατί είναι τόσο καλό τελοσπάντων: Ο Μπονελό απολαμβάνει να παίζει με τα είδη, από το ρομάντσο εποχής με τις περιορισμένες κινήσεις και τους αυστηρούς διαλόγους, μέχρι την επιστημονική φαντασία, το σλάσερ και την ποπ εικονογραφία και μουσική του 20ου αιώνα. Βάζει στο μπλέντερ από Mulholland Drive μέχρι San Junipero, από Κιούμπρικ μέχρι Χένρι Τζέιμς, αλλά φτιάχνει κάτι που όμοιό του τελικά δεν έχουμε δει ξανά. Ο διαπεραστικός τρόμος και η παθιασμένη καρδιά αυτού του μοναδικού φιλμ συγκρίνονται μόνο με την μελαγχολία του.

Πότε θα δούμε: Μες στο ‘24 από την Weirdwave.

Το Αγόρι και ο Ερωδιός (The Boy and the Heron)

Τι είναι: Ένα νεαρό αγόρι, ο Μάχιτο, που έχασε μικρό την μητέρα του, επιχειρεί να μεταβεί σε έναν κόσμο όπου ζωντανοί και νεκροί συνυπάρχουν. Σε εκείνον τον κόσμο ο θάνατος τελειώνει και η ζωή βρίσκει μια νέα αρχή. Οδηγός του Μάχιτο σε αυτό το ταξίδι είναι ένα πλάσμα, μισός ερωδιός και μισός άνθρωπος, το οποίο ισορροπεί οριακά στα όρια ψέματος και αλήθειας. Το αγόρι στο νέο κόσμο κάνει νέους φίλους, ξαναβρίσκει τη μητέρα του – και συναντά τον δημιουργό του κόσμου.

Ποιοι είναι μέσα: Είναι η τελευταία –μάλλον, αν και ποτέ δεν ξέρεις– ταινία του Χαγιάο Μιγιαζάκι, ενός εκ των σημαντικότερων εν ζωή δημιουργών του παγκόσμιου σινεμά.

Με τι περγαμηνές έρχεται: Με τις περγαμηνές ότι είναι η νέα ταινία του Μιγιαζάκι! Έχει πάρει και τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων της χρονιάς, αλλά δεν την χρειάζεται κιόλας εδώ που τα λέμε.

Και γιατί είναι τόσο καλό τελοσπάντων: Ο Μιγιαζάκι δημιουργεί και πάλι μαγικούς, ονειρικούς κόσμους του παραλόγου που ισορροπούν χάρη στο συναισθηματικό τους κέντρο βάρους. Και εισάγοντας αυτοβιογραφικά στοιχεία σε ένα έστω αφηρημένο επίπεδο, δίνει σε αυτή την τελευταία(;) μαγική του περιπέτεια μια τεράστια εσωτερική δύναμη, και μια δυναμική ματιά που ισορροπεί ανάμεσα στην τραγικότητα και την ελπίδα.

Πότε θα δούμε: 1 Φεβρουαρίου από την Feelgood Entertainment.

There’s Still Tomorrow

Τι είναι: Η ιστορία της Ντέλια, που προσπαθώντας να αποδράσει από την πατριαρχία στην ιταλική μεταπολεμική κοινωνία, επαναστατεί εναντίον του βίαιου συζύγου της λίγο πριν η χώρα πάει στις κάλπες για τις κρισιμότερες εκλογές τις ως τότε ιστορίας της.

Ποιοι είναι μέσα: Σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί η πολύ γνωστή στην Ιταλία κωμικός Πάολα Κορταλέζι.

Με τι περγαμηνές έρχεται: Είναι η εμπορικότερη ταινία της χρονιάς στην Ιταλία, πάνω κι από τη Barbie, έχοντας στο μεταξύ γίνει σημείο αναφοράς μέχρι κι από πολιτικούς αντιπάλων παρατάξεων και ιδεολογιών.

Και γιατί είναι τόσο καλό τελοσπάντων: Αυτό που μοιάζει στα χαρτιά ως μια πλήρως ακαδημαϊκή αφήγηση αποκτά νέες διαστάσεις στα χέρια της Κορταλέζι η οποία εμπνέεται από την παράδοση του ιταλικού σινεμά (από τον νεορεαλισμό μέχρι τα giallo) για να συνθέσει μια ασφυκτική και ευαίσθητη ιστορία χειραφέτησης που αποφεύγει τις παγίδες της νοσταλγίας και οδηγεί σε ένα τρομερά συγκινητικό φινάλε.

Πότε θα δούμε: Τον Μάρτιο από την Weirdwave.

Η Χίμαιρα (La Chimera)

Τι είναι: Ένας βρετανός αρχαιολόγος επιστρέφει στην Τοσκάνη των ‘80s μετά από ένα πέρασμα από τη φυλακή, κι εκεί συναντά ξανά μια συμμορία τυμβωρύχων μαζί με τους οποίους κλέβουν αρχαία ετρουσκικά έργα τέχνης μέσα από τάφους. Ενώ ονειρεύεται ακόμα τη γυναίκα που αγάπησε και έχασε, ο Άρθουρ συνεχίζει για πάντα να αναζητά τη μυθική εκείνη πόρτα που συνδέει τον δικό μας κόσμο μας με εκείνον των νεκρών. Παράλληλα, γνωρίζει την Ιτάλια– μια μαθήτρια της μητέρας του παλιού του έρωτα, κι η αγνότητά της ίσως είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να σώσει την ψυχή του, και να τον βοηθήσει να ξυπνήσει για τα καλά στον κόσμο των ζωντανών.

Ποιοι είναι μέσα: Ο Τζος Ο’Κόνορ του The Crown έμαθε ιταλικά συγκεκριμένα ώστε να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την ταινία, στην οποία κρατά έναν χαρακτηριστικό ρόλο κι η Ιζαμπέλα Ροσελίνι. Σκηνοθετεί η υπέροχη Αλίτσε Ρορβάχερ του Ευτυχισμένου Λάζαρου.

Με τι περγαμηνές έρχεται: Η Ρορβάχερ έχει κερδίσει βραβείο στις Κάννες για όλες τις προηγούμενες ταινίες της αλλά έφυγε με άδεια χέρια για αυτή, που είναι είναι by the way η καλύτερή της. Έτσι είναι η ζωή.

Και γιατί είναι τόσο καλό τελοσπάντων: Πανέμορφο, λυρικό και απατηλά μικρό σε διαστάσεις και διαθέσεις, το φιλμ αποτελεί μια στοιχειωτική αλληγορία πάνω στη σχέση μας με το παρελθόν και το παρόν– αλλά και με τη γη που πατάμε, τα κειμήλιά της, τους ανθρώπους της. Με έναν φανταστικό Τζος Ο’Κόνορ (στοιχειωμένο, πληγωμένο) στον κεντρικό ρόλο. Μια ταινία που δεν καταφθάνει φωνάζοντας, αλλά γνωρίζοντας πώς να μεγαλώνει διαρκώς μέσα σου, σαν ένα παραμύθι που άκουσες πολύ παλιά αλλά σου έχει αφήσει ακόμα αξέχαστες τις εικόνες του.

Πότε θα δούμε: 21 Μαρτίου από το Cinobo.

Μπόνους: Ferrari & Τα Παιδιά του Χειμώνα

Ήδη μες στον Γενάρη (στις 25 συγκεκριμένα) κυκλοφορούν δύο πολύ δυνατές ταινίες την ίδια μέρα, οπότε για αυτές θα τα πούμε αναλυτικότερα τότε. Το Ferrari του Μάικλ Μαν με Άνταμ Ντράιβερ και Πενέλοπε Κρουζ, και τα Παιδιά του Χειμώνα του Αλεξάντερ Πέιν με Πολ Τζιαμάτι και Ντα’Βάιν Τζόι Ράντολφ. Άχαστα και τα δύο, γράψαμε για το πρώτο από τη Βενετία και για το δεύτερο από τη Θεσσαλονίκη, όπου και μιλήσαμε με σκηνοθέτες και πρωταγωνιστές.