ΣΕΡΡΕΣ-ΘΛΙΨΗ: Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Αλέξανδρος Τσακίρης
Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Αλέξανδρος Τσακίρης. Τη δυσάρεστη είδηση έκαναν γνωστή οι συνάδελφοί του στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Λίλα Βλαχοπούλου και Ρόδη Στεφανίδου, με αναρτήσεις.
Χαρακτηριστικά, η Λίλα Βλαχοπούλου έγραψε:
«Ποτέ μου δεν συνάντησα σε αυτόν τον χώρο άνθρωπο που να αγαπάει περισσότερο τους νέους, να τους φροντίζει, να τους ακούει, να τους χαίρεται. Ούτε κάποιον να χαμογελά με τέτοια αγάπη. Ούτε πιο ευγενή. Ούτε πιο φροντιστικό. Ούτε πιο όμορφο πάνω στη σκηνή και κάτω από αυτήν. Χαίρεται κύριε Αλέξανδρε, ήσασταν φωτεινό παράδειγμα και εδώ πίσω σας αγαπάμε πολύ».
Με τη σειρά της, η Ρόδη Στεφανίδου δήλωσε:
«Με πολύ μεγάλη θλίψη και βαριά καρδιά αποχαιρετούμε έναν αγαπημένο ηθοποιό, φίλο δάσκαλο και πολλά πολλά άλλα που ήταν ο Αλέξανδρος Τσακίρης για όλους εμάς!!! Καλό του ταξίδι και συλλυπητήρια στους οικείους του!!! Ο αποχαιρετισμός του θα γίνει σήμερα στον αγαπημένο του τόπο, τη Νέα Ζίχνη Σερρών στις 19:00».
Ο Αλέξανδρος Τσακίρης
Ο Αλέξανδρος Τσακίρης γεννήθηκε στις Σέρρες στη Νέα Ζίχνη και σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη. Στην πολυετή καριέρα του δούλεψε σε όλες τις κρατικές σκηνές με όλους σχεδόν τους Έλληνες σκηνοθέτες και πολλούς ξένους που δημιούργησαν στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το ΚΘΒΕ, όλα σχεδόν τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, το Θέατρο του Ν. Κόσμου κ.α.
Δείγμα της δουλειάς του στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Επτά επί Θήβας (2017), Επτά επί Θήβας (2016), Festen – Οικογενειακή γιορτή (2017), Οικογενειακή Γιορτή (Festen) (2016) και πιο πρόσφατα η συνεργασία του με το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών στον «Θείο Βάνια» σε σκηνοθεσία του Ένκε Φεζολλάρι και στο ντοκιμαντέρ για το 1821 με τη συμμετοχη μεγάλων καλλιτεχνών. Η τελευταία του συνεργασία με το ΚΘΒΕ ήταν το 2018 στο «Χειμωνιάτικο Παραμύθι» σε σκηνοθεσία του Σίλβιου Πουρκαρέτε.
Σε δική της ανάρτηση, η ηθοποιός Καλλιόπη Ευαγγελίδου αναφέρει:
Αγαπημένε μου
Το ήξερα ότι θα έφευγες τώρα κοντά.
Σήμερα οι Σέρρες έχασαν τον πιο σπουδαίο ηθοποιό που γέννησαν. Το ξέρετε;
Ήθελα να σας το δείξω.
Έκανα τον Θείο Βάνια μόνο για σένα Αλέξανδρε. Κάναμε μόνο τρεις παραστάσεις. Ήρθε ολόκληρη πανδημία. Ολόκληρη πανδημία για να μείνει ο τόπος αυτός με τα μάτια κλειστά. Μέσα μου το πήρα σαν σημάδι. Και υποτάχτηκα. Όλα θα γίνουν με τον δύσκολο δρόμο. Τίποτα στην ροή. Γεννηθήτω το θέλημα Του.
Σε χαιρετώ με βαθιά θλίψη και το βαθύ αίσθημα του ανεκπλήρωτου που προσπαθώ να καλύψω με μπαλώματα. Τόσο μικρή η ζωή μας τόσα ανείπωτα, τόσα ανεκμετάλλευτα, τόσο καλό χαμένο στην σκόνη του χρόνου, τόση ομορφιά ξοδεμένη. Αισθάνομαι μεγάλη χαρά που κοίταξα τα μάτια σου. Που άντεξα να σταθώ απέναντι στην αλήθεια σου και στην βαθειά ψυχή σου. Μπορεί να μην μοιράστηκε το φως σου όσο θα ήλπιζα μα μόνο που το είδα και μπορώ να μιλήσω για αυτό είναι κάτι.
Αντίο σπουδαίε μου φίλε. Μοναχικέ, θλιμμένε ποιητή. Στο κέντρο του σπιτιού μου πάντα η ξύλινη μανούλα που κρατάει στα χέρια το παιδί της που μου χάρισες πριν πολλά χρόνια στο Κρατικό, εσύ είσαι μάνα, μου είπες. Το θυμάσαι σε είχα ρωτήσει. Δεν το θυμόσουν. Εγώ κάτι τέτοια δεν τα ξεχνάω ποτέ Αλέξανδρε. Ξεχνάω ονόματα, δουλειές, ολόκληρες περιόδους από την ζωή μου, όμως τους μαγικούς ανθρώπους δεν τους ξεχνώ. Αντίο μαγικέ άνθρωπε. Τεχνίτη της μοναξιάς. Αντίο καλέ μου φίλε. Μεγάλη μου τιμή που σε συνάντησα. Έκανα ότι μπορούσα Αλέξανδρε. Ότι μπορούσα.
Με πληροφορίες από typosthess.gr
Δείτε επίσης: META MAGAZINO: Διαβάστε το νέο τεύχος
- Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr
