Ογδόντα χρόνια από το Ολοκαύτωμα της Δαμάστας ο αγώνας για τις γερμανικές αποζημιώσεις συνεχίζεται (του Ν.Μαριά)

Ογδόντα χρόνια από το Ολοκαύτωμα της Δαμάστας ο αγώνας για τις γερμανικές αποζημιώσεις συνεχίζεται (του Ν.Μαριά)

Συμπληρώθηκαν ογδόντα ολόκληρα χρόνια από το Ολοκαύτωμα της Δαμάστας. Ενός όμορφου μικρού χωριού του νομού Ηρακλείου το οποίο ισοπέδωσαν κυριολεκτικά οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής στις 21 Αυγούστου 1944 και αφού πρώτα είχαν δολοφονήσει 30 νέους του χωριού στη θέση Κερατίδι λίγα χιλιόμετρα έξω από το χωριό. Την ίδια ημέρα είχαν επίσης δολοφονηθεί από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και 19 νέοι του παρακείμενου χωριού Μάραθος (www.patris.gr 21/8/2024).

Οι δολοφονηθέντες από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής συμπατριώτες μας της Δαμάστας και του Μάραθου δεν ήταν βέβαια τα μοναδικά θύματα της ναζιστικής θηριωδίας. 

Όπως αναφέρω στο βιβλίο μου «Το μνημόνιο της Χρεοκοπίας και ο Άλλος Δρόμος – Πειραματόζωο – Η Ελλάς», σύμφωνα με τη Μαύρη Βίβλο της κατοχής ο συνολικός αριθμός των θυμάτων που είχε η Ελλάδα λόγω της γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής κατοχής ανέρχονται σε 1.106.922 ψυχές.

Ο αριθμός αυτός των θυμάτων αναλύεται ως εξής:

1) Νεκροί Πολέμου 1940-41: 13.327

2) Εκτελεσμένοι (σε ολόκληρη την Ελλάδα) : 56.225

3) Θανόντες όμηροι (στα γερμανικά στρατόπεδα) : 105.000

4) Νεκροί από βομβαρδισμούς: 7.120

5) Νεκροί σε μάχες Εθνικής Αντίστασης (σύμφωνα με γερμανικά στοιχεία): 20.650

6) Νεκροί στη Μέση Ανατολή: 1.100

7) Νεκροί από πείνα και σχετικές ασθένειες: 600.000, και

8) Απώλειες από υπογεννητικότητα: 300.000. 

Οι γερμανικές οφειλές προς τη χώρα μας προέρχονται από:

1)Την υποχρέωση καταβολής του υπολοίπου των Επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

2)Αποζημιώσεις λόγω της απώλειας κυρίως σκαφών (βομβαρδισμοί, τορπιλισμοί, βυθίσεις, αιχμαλωσία) κατά την περίοδο ουδετερότητας της Ελλάδος στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πριν την επίθεση Ιταλίας και Γερμανίας εναντίον μας.

3)Από τις πολεμικές επανορθώσεις που μας επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) να μας πληρώσει η Γερμανία για τις καταστροφές που προξένησαν στην ελληνική οικονομία και στη χώρα μας γενικότερα τα κατοχικά γερμανικά στρατεύματα.

4)Την επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου.

5)Από την καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα των θηριωδιών του γερμανικού στρατού κατοχής, όπως είναι η περίπτωση του Διστόμου κλπ.

6)Από τις απαιτήσεις των θυμάτων που εκτελέστηκαν  από τους ναζί λόγω της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. Στη τελευταία αυτή περίπτωση ανήκουν οι Έλληνες Εβραίοι, οι τσιγγάνοι, οι ομοφυλόφιλοι κλπ που εξολοθρεύθηκαν από τους ναζί διότι θεωρούντο σύμφωνα με τη ναζιστική ιδεολογία ως κατώτερα όντα. Για την περίπτωση αυτή και μόνο αυτή η γερμανική πλευρά και με αφορμή την υπόθεση Μέρτεν κατέβαλε στη χώρα μας σχετική  αποζημίωση.

Φέτος η Ένωση Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δαμάστας μου έκανε την τιμή να με συμπεριλάβει στους ομιλητές της Εσπερίδας που διοργάνωσε στις 20 Αυγούστου με αφορμή την θλιβερή ογδοηκοστή επέτειο της δολοφονίας των 30 παλικαριών της Δαμάστας.

Έτσι για άλλη μια φορά βρέθηκα στη Δαμάστα καθώς ως βουλευτής Ηρακλείου αλλά και Ευρωβουλευτής είχα συμμετάσχει στο παρελθόν στις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης των δολοφονηθέντων συμπατριωτών μας της Δαμάστας και του Μάραθου.

Όπως ήταν φυσικό η Εσπερίδα επικεντρώθηκε για άλλη μια φορά στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων. 

Και αυτό καθώς μέχρι σήμερα και εντελώς προκλητικά η Γερμανία ισχυρίζεται ότι δήθεν το θέμα των πολεμικών επανορθώσεων έχει κλείσει. Αλλά όπως έλεγε επανειλημμένα και ο Μανώλης Γλέζος οι Γερμανοί οφείλουν να απαντήσουν πότε  δήθεν έκλεισε το θέμα και με ποιόν τρόπο.

Γιατί είναι δεδομένο και δεν αμφισβητείται ότι οι γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο είναι «ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες». 

Στην ομιλία μου πέραν των άλλων ανέλυσα και την πρόταση που έχω διατυπώσει από το 2011 στο βιβλίο μου «Το Μνημόνιο της χρεωκοπίας και ο άλλος δρόμος» (Εκδόσεις Λιβάνη, σελ.552-566) για εγγραφή των γερμανικών αποζημιώσεων  στον κρατικό προϋπολογισμό καθώς και για τιτλοποίηση του αναγκαστικού κατοχικού δανείου. 

Ήδη από το 2011 με το παραπάνω βιβλίο μου είχα επισημάνει ότι η Πατρίδα μας προκειμένου να πιέσει αποφασιστικά τη Γερμανία να εξοφλήσει τις Οφειλές της έναντι της Ελλάδας θα πρέπει πέραν των άλλων να προβεί και σε δύο επιπλέον ενέργειες. 

Στην εγγραφή των Γερμανικών Αποζημιώσεων στον Κρατικό Προϋπολογισμό και στην τιτλοποίηση του Αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου.

Επομένως σε πρώτη φάση η κυβέρνηση οφείλει να εγγράψει το «αντίστοιχο γερμανικό χρέος προς την Ελληνική Δημοκρατία» στις ανείσπρακτες οφειλές προς το  Ελληνικό Δημόσιο και κατ΄ επέκταση στον κρατικό προϋπολογισμό, αφού πρόκειται για άμεσα απαιτητό ληξιπρόθεσμο χρέος. Στη συνέχεια θα πρέπει να δοθεί  σχετική εντολή από το Υπουργείο Οικονομικών στην ΑΑΔΕ να προβεί σε άμεσες ενέργειες για την είσπραξή του εν λόγω ληξιπρόθεσμου γερμανικού χρέους.

Η εγγραφή στον κρατικό προϋπολογισμό του «αντίστοιχου γερμανικού χρέους προς την Ελληνική Δημοκρατία» θα έχει ως αποτέλεσμα ο προϋπολογισμός της χώρας μας να μεταβληθεί σε πλεονασματικό.  

Ταυτόχρονα θα δημιουργηθεί πρόβλημα στη Γερμανία καθώς οι αγορές θα θεωρήσουν ότι τελικά το δημόσιο χρέος της Γερμανίας είναι πολύ μεγαλύτερο απ΄ αυτό που παρουσιάζεται επισήμως από το Βερολίνο με αποτέλεσμα την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού του γερμανικού δημοσίου.

Σε κάθε περίπτωση για την Ελλάδα το ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων αποτελεί ένα επίκαιρο όσο ποτέ εθνικό θέμα για το οποίο οφείλουμε να εντείνουμε τις προσπάθειές μας. Δυστυχώς όμως για άλλη και φορά  η κυβέρνηση δεν έπραξε το αυτονόητο. Δηλαδή την εγγραφή των γερμανικών αποζημιώσεων στον κρατικό προϋπολογισμό έτους 2024 ο οποίος ψηφίστηκε την  Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2014. 

Εμείς από την πλευρά μας κατά την διάρκεια της βουλευτικής μας θητείας το διάστημα 2012-2014 είχαμε την ευκαιρία από την θέση του εισηγητή της ελάσσονος αντιπολίτευσης στη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού τόσο για το έτος 2013 όσο και για το έτος 2014 να θέσουμε μετ΄ επιτάσεως τόσον εγγράφως όσο και προφορικώς το ζήτημα της εγγραφής των γερμανικών αποζημιώσεων στον κρατικό προϋπολογισμό των εν λόγω ετών. 

Επιπλέον κάλεσα για άλλη μια φορά τον Υπουργό Δικαιοσύνης να δώσει  άδεια για την εν Ελλάδι εκτέλεση της υπ΄ αρίθμ. 137/25-9-1997 αμετάκλητης Απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λειβαδιάς με την οποία επιδικάστηκαν αποζημιώσεις για τα θύματα της σφαγής του Διστόμου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής τον Ιούνιο του 1944.

Οψόμεθα λοιπόν για το μέλλον καθώς όπως τόνισα κλείνοντας  το κλίμα για την διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων είναι ακόμη πιο θετικό μιας και ΗΠΑ και ΕΕ έχουν ανοίξει το ζήτημα της καταβολής πολεμικών επανορθώσεων στην Ουκρανία εκ μέρους της Ρωσίας. Και μάλιστα όχι μόνο στα λόγια αλλά και με πράξεις στις οποίες έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή της και η γερμανική κυβέρνηση!!!

Νότης Μαριάς, Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής, notismarias@gmail.com