Ένα πιστοποιητικό αποτελεί τον ασκό του Αιόλου, ανέφερε μεταξύ άλλων ο Κώστας Μπούμπας, στην ομιλία του στη Βουλή, κατά τη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης «Κύρωση της από 30.5.2021 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου “Θέσπιση, περιεχόμενο και διαδικασία έκδοσης Ψηφιακού Πιστοποιητικού COVID-19” (Α΄ 87) και ειδικότερες εγγυήσεις για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα».
Αναλυτικά, ο βουλευτής Σερρών της Ελληνικής Λύσης, ανέφερε:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας απέναντι σε αυτή τη νέα ψηφιακή εποχή όπως είναι δομημένη. Η ιστορία της ιατρικής, σε ό,τι αφορά τις πανδημίες, έχει να μας διδάξει πάρα πολλά, αλλά πρέπει να πούμε ότι είναι η πρώτη φορά που υπάρχει πανδημία στην ηλεκτρονική-ψηφιακή εποχή μας –με ό,τι αυτό συνεπάγεται- και θέλει προσοχή απέναντι σε αυτό που λέμε άνθρωπο, στην προσωπικότητα και στην οντότητα του ανθρώπου.
Αυτός ο φόβος που διακατέχει τον άνθρωπο είναι να μην εφαρμόσουμε την πολιτική της κλειδαρότρυπας και να μας διακατέχει το σύνδρομο της μοναξιάς του πλήθους, απέναντι σε μία ηλεκτρονική τυποποιημένη εποχή, η οποία θέλει να ελέγξει πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
-
Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr
Προσπαθούμε να διαφυλάξουμε την υγεία των πολιτών, αλλά εδώ δεν πρέπει όλοι να αναλογιστούμε –για παράδειγμα- τη Συνθήκη του Οβιέδο, το τι σημαίνει εμβόλιο και κάτω υπό ποιες συνθήκες πρέπει να γίνεται;
Εμείς λέμε ότι το εμβόλιο είναι ένα επίτευγμα της ιατρικής. Δεν μπορείς όμως –εντός εισαγωγικών- να «υποχρεώσεις», κυρίως σε μία πανδημία η οποία ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της, ανθρώπους προκειμένου να μετακινούνται γρήγορα. Είναι αυτό που ο Πρωθυπουργός είπε ότι θα είναι μία λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας. Αυτό σημαίνει πολλά.
Σήμερα, αν δείτε τη νεολαία έξω, θέλει να εμβολιαστεί μόνο και μόνο για να πάει γρήγορα στα νησιά να κάνει καλοκαιρινές διακοπές. Είναι μια αλήθεια, ακούστε τη νεολαία. «Θα πάω» –λέει- «να πάρω το πιστοποιητικό και να πάω στις Κυκλάδες να κάνω διακοπές, προκειμένου να μη με βάζουν σε μία ατέρμονη, επίπονη διαδικασία».
Όταν αυτή η πρόταση από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος πέρασε στη Γηραιά, υπήρχαν αντιδράσεις. Τι ήταν όλοι αυτοί που αντιδρούσαν; Ήταν μπολιασμένοι; Ήταν ψεκασμένοι; Ήταν αρνητές;
Η μεγαλύτερη εφημερίδα της Αυστρίας είχε κάνει εκτενή ρεπορτάζ απέναντι στις επιφυλάξεις που έχει, για να μην διαχωριστούν τα κράτη της Ευρώπης, οι πολίτες της Ευρώπης, σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Υπήρχαν αντιδράσεις από τον Πρωθυπουργό της Ρουμανίας, που θεωρείται και το αγαπημένο παιδί της Μέρκελ, τον Γιοχάνις. Μίλησε επίσης γι’ αυτή τη διάκριση μεταξύ κρατών. Υπήρχαν επιφυλάξεις.
Θέλει προσοχή. Ακόμη είμαστε στην περίοδο των μεταλλάξεων. Πολλές φορές ο Πρόεδρος της Ελληνική Λύσης, ο Κυριάκος Βελόπουλος, λέει ότι πρέπει να παρέλθει τουλάχιστον μια τριετία. Μα, είναι η ιστορία της ιατρικής!
Υπήρχαν αντιδράσεις και υπάρχουν αντιδράσεις από τον Υπουργό Εσωτερικών της Γερμανίας, τον Χορστ Ζεεχόφερ, ο οποίος είπε ότι αυτό θα πάει σε μία διάκριση δύο ταχυτήτων απέναντι στους πολίτες της Ευρώπης. Δηλαδή, θα έχουμε τους ιππείς και τους μη ιππείς; Θα έχουμε τους πατρικίους και τους πληβείους; Θέλει προσοχή!
Όταν αυτή η πρόταση του Πρωθυπουργού έγινε στην ΙΑΤΑ –και τον καλωσορίζω στην Ολομέλεια-, η ΙΑΤΑ, ο διεθνής αερομεταφορέας, το είδε θετικό. Όμως, η ΙΑΤΑ κατηγορείται επίσης και για ένα καρτέλ εισιτηρίων που διαμορφώνει τιμές παγκοσμίως.
Να λοιπόν η προσοχή απέναντι στο σύνδρομο της μοναξιάς του πλήθους που βιώνουν σήμερα οι κοινωνίες των εθνών και θέλει τελικά να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας σε μία ψηφιοποιημένη εποχή, η οποία μπορεί να ελέγξει πράγματα και καταστάσεις από εκεί που δεν το περιμένεις.
Εξάλλου, οι συζητήσεις που γίνονται πλέον παγκοσμίως είναι για την ηλεκτρονική ιατρική. Εσείς δεν έχετε ακούσει για την ηλεκτρονική ιατρική, που θα περιλαμβάνει τους ιατρικούς φακέλους, θα γίνονται συνταγογραφήσεις φαρμάκων μεταξύ κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα υπάρχουν προσωπικά στοιχεία και δεδομένα;
Ο φόβος φυλάει τα έρημα. Υπάρχει ένας φόβος δικαιολογημένος από πλευράς των πολιτών, διότι το έχει δει με το τραπεζικό πιστοληπτικό σύστημα. Υπάρχουν προσωπικά στοιχεία. Ποιος το αμφισβητεί αυτό; Σε λίγο και οι τελευταίες τράπεζες, οσονούπω, από 1η Ιουλίου θα καταργήσουν τα παραδοσιακά βιβλιάρια ταμιευτηρίου.
Είμαστε, ζούμε σε μια ηλεκτρονική εποχή της τηλεργασίας, της τηλεδιάσκεψης, της απόστασης. Όμως, αυτή η απόσταση θα πρέπει να μας προβληματίσει στον παράγοντα «άνθρωπο». Κατά τον Αριστοτέλη, ως κοινωνικό ον, αν χάσουμε εκ του σύνεγγυς την επαφή, την αύρα, τη μυρωδιά και την οσμή οι άνθρωποι, θα τυποποιηθούμε.
Ένα πιστοποιητικό αποτελεί τον ασκό του Αιόλου και το φόβο των ανθρώπων, διότι δεν ξέρουμε πώς θα το εκμεταλλευτούν και πώς θα το χρησιμοποιήσουν τα κράτη μέλη, οι ομάδες, οι εταιρίες, οι τράπεζες, οι αεροπορικές εταιρείες μελλοντικά.
Μπαίνουμε, λοιπόν, σε μια εποχή που θα υπάρχει ένας ηλεκτρονικός έλεγχος, που αυτό προβληματίζει τις επόμενες γενεές. Το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας ανακαλύφθηκε μετά από σαράντα-σαράντα πέντε χρόνια. Η πολιομυελίτιδα, ο μόνος ιός που χτυπάει τα νευρικά κύτταρα, εμφανίστηκε το 1916 –λίγο πριν την ισπανική γρίπη του 1918- και το εμβόλιο βγήκε το 1952, μετά από πάρα πολλές έρευνες.
Τώρα, θα μου πείτε, η ιατρική έχει κάνει άλματα. Δεν έχει κάνει δα και μεγάλα άλματα στη μόνη μορφή ζωής εκτός κυττάρου, όπως είναι ο ιός στην ανθρωπότητα, που τον μελετά ακόμη. Υπήρχαν εμβόλια, διφθερίτιδα, μηνιγγίτιδα. Ακόμη και ο Η1Ν1 της γρίπης που έχει κάνει τις μεταλλάξεις μετά το 2018 ο Η2Ν2, ο Η2Ν3, η γρίπη του Μέξικο, η γρίπη του Χονγκ Κονγκ, η τελευταία μετάλλαξή του ήταν ο Η12 στην Ολλανδία.
Αν διαβάσει κανείς την ιστορία της ιατρικής, θα δει ότι οι μεταλλάξεις ακόμα είναι σε έξαρση. Το εμβόλιο θέλει το χρόνο του. Θέλει τις δοκιμασίες. Θέλει να ωριμάσει. Θέλει τα εργαστήριά του. Όσο και να προοδεύσει η ηλεκτρονική εποχή, δημιουργεί κενά.
Άρα λοιπόν σήμερα πρέπει να προστατεύσουμε τον άνθρωπο, να μην αισθανθεί πολίτης δεύτερης κατηγορίας, να μην αισθανθεί παρείσακτος, να μην αισθανθεί ένα «μίασμα», όταν δεν θα μπορεί να έχει αυτό το πιστοποιητικό.
«Αίσχιον δε έχοντας αφαιρεθήναι ή κτωμένους ατυχήσαι» έλεγε ο Θουκυδίδης. Είναι πολύ σοβαρό αυτό το γνωμικό, αν το λάβουμε υπόψη και το αναλύσουμε. Διότι είναι ντροπή να χάσεις –έλεγε ο μεγάλος Θουκυδίδης- αυτά τα οποία έχεις, παρά να μην μπορείς να αποκτήσεις κάτι άλλο.
Δεν πρέπει, λοιπόν, ο άνθρωπος να χάσει την προσωπικότητά του, την οντότητά του, την αύρα του, την κοινωνική του επαφή απέναντι σε έναν κωδικό ο οποίος ναι μεν λέει η Κυβέρνηση ότι θα έχει μόνο τα στοιχεία εμβολιασμού, αλλά σε αυτά ελλοχεύει ο κίνδυνος, γιατί «τρώγοντας ανοίγει η όρεξη».
Εμείς τι λέμε; Σε καμία περίπτωση δεν είναι υποχρεωτικό. Ναι μεν το λέτε και οι κυβερνώντες, το λέει και ο Πρωθυπουργός, το λέτε όλοι, αλλά αυτός που δεν θα έχει το πιστοποιητικό, θα ταλαιπωρείται. Θα μπαίνει σε μια διαδικασία δαιδαλώδη, η οποία θα τον προβληματίζει και θα τον ταλαιπωρεί. Άρα λοιπόν εμμέσως πλην σαφώς θα πρέπει να πάρει το πιστοποιητικό για να μετακινείται άνετα.
Είναι πολύ νωρίς να μιλούμε για τέτοια πιστοποιητικά απέναντι σε μία ηλεκτρονική ψηφιοποιημένη εποχή του διαδικτύου, που είναι η πρώτη πανδημία στα παγκόσμια χρονικά που γίνεται μέσω διαδικτύου και ό,τι αυτό συνεπάγεται, προκειμένου να προστατεύσουμε τον πυρήνα.
Ποιος είναι ο πυρήνας; Η ανθρώπινη υπόσταση, η προσωπικότητα, η οντότητα, η αύρα του ανθρώπου, ψυχή και σώματι.
Αυτό πρέπει να προστατεύσουμε σήμερα, κύριοι συνάδελφοι. Να μην μετατρέψουμε σε αριθμούς και νούμερα και τα πιστοποιητικά τους ανθρώπους. Πρέπει να τους προστατέψουμε, να τους εξηγήσουμε, προκειμένου σίγουρα να μην είναι ανενημέρωτοι, να προβληματιστούν.
Όμως, σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να τους οδηγήσουμε με το δικό μας τρόπο, της πολιτικής, που αφορά όλη τη Γηραιά και όχι μόνο την Ελλάδα, για να δημιουργήσουμε πολίτες –εντός εισαγωγικών- «πειθαρχημένους», νομοταγείς, των οποίων όμως πρέπει να προστατευθεί η οικογενειακή, η προσωπική τους ζωή, η προσωπικότητά τους, αυτά τα κεκτημένα.
Αυτό λοιπόν μας προβληματίζει εμάς, την Ελληνική Λύση, και λέμε ότι δεν πρέπει να διακρίνουμε τους πολίτες σε δύο κατηγορίες ή να μην τους αναγκάσουμε εξαιτίας μιας ατέρμονης διαδικασίας και ποικίλων διαδικασιών –που θα είναι πολύπονη αυτή η διαδικασία- ώστε προκειμένου να απαλλαγεί κάποιος από όλη αυτή την περιρρέουσα κατάσταση να πάει να κάνει το εμβόλιο και να πάρει το πιστοποιητικό παρά τη θέλησή του.
Γι’ αυτό λέμε ότι πρέπει να σεβαστούμε τη Συνθήκη του Οβιέδο και το άρθρο 5 της Συνθήκης του Οβιέδο, αναφορικά με το πώς γίνεται το εμβόλιο.
Σας ευχαριστώ.
