2020: Τα πρόσωπα της χρονιάς (του Γρηγόρη Θωματίκου)
Κανονικά, η επιλογή των πρωταγωνιστών του 2020 ήταν εύκολη: Οι δικοί μας σούπερ ήρωες, οι άνθρωποι που τα βάζουν καθημερινά με το χειρότερο κακό που ζει η ανθρωπότητα από τότε που τη θυμάται η ιστορία. Οι γιατροί μας, οι νοσηλευτές, αυτοί που θυσιάζονται κυριολεκτικά για να μας σώσουν. Όμως: πρώτον μας πρόλαβε το TIME με το εξαιρετικό εξώφυλλο και δεύτερον -έτσι κι αλλιώς- το παρόν τεύχος του ΜΕΤΑ είναι αφιερωμένο σ’ αυτούς τους ανθρώπους.
Τα πρόσωπα της χρονιάς
Κόμπι Μπράιαντ
Μια κακή χρονιά, ξεκινά πολύ άσχημα. Αντί «καλημέρας», το 2020 μας φέρνει την είδηση του άδικου θανάτου ενός από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών. Του ανθρώπου που αν δεν υπήρχε ο Τζόρνταν, θα ήταν μακράν ο σπουδαιότερος NBAer όλων των εποχών. Ο Κόμπι βρίσκει φρικτό θάνατο, μαζί με την κορούλα του, όταν το ελικόπτερο που επέβαιναν, πέφτει…
Κώστας Βουτσάς
Σύμβολο από πολλές απόψεις. Αιώνιος έφηβος, ερωτευμένος με τη ζωή μέχρι τέλους, από τους ανθρώπους που θα εξακολουθήσουν να ζουν μαζί μας για πολλά χρόνια, μέσα από το έργο τους. Ο Βουτσάς ήταν ο ήρωας μερικών από τις πιο ευχάριστες στιγμές για πολλές γενιές, η προσωποποίηση της καλώς εννοούμενης ανεμελιάς. Έζησε γεμάτη ζωή και υπήρξε για όλους μας χορηγός θετικής ενέργειας.
Κατερίνα Σακελλαροπούλου
Σίγουρα δεν είναι Στεφανόπουλος, σίγουρα δεν έχει το κύρος του Καραμανλή, είναι όμως η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Προέρχεται από το Δικαστικό Σώμα και η διακριτική πλην δυναμική παρουσία της, μας αφήνει ικανοποιημένους για την Πρώτη Κυρία. Δεν είναι λίγο, με όλα αυτά που έχουν συμβεί, το γεγονός ότι διατηρεί την εικόνα της σε επίπεδα αξιοπρέπειας.
Σωτήρης Τσιόδρας
Σε μια χρονιά COVID, κεντρικό πρόσωπο δεν θα μπορούσε παρά να είναι ο «αντι-COVID». Έχουν γραφτεί και ειπωθεί τα πάντα. Μου έχουν μείνει κυρίως δύο: Όταν δάκρυσε μιλώντας για τους ηλικιωμένους που «είναι η ταυτότητά μας» κι όταν χαρακτήρισε «αδέλφια μας» τους Ρομά στη Λάρισα, στον οικισμό που κάποιοι είχαν χαρακτηρίσει «υγειονομική βόμβα».
Νίκος Χαρδαλιάς
Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Αυτός που έπρεπε να «τσαλακωθεί» κι εξακολουθεί να το κάνει, παίρνοντας πάνω του τη σκληρή πλευρά αντιμετώπισης της κατάστασης. Αυτός που έκλεισε πόλεις για να μην πεθάνουν, όταν δεχόταν πιέσεις από πόλεις για να μην πεινάσουν. Αυτός που έπρεπε να διαχειριστεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι η ανοσία της αγέλης, αλλά η ανοησία της αγέλης.
Βασίλης Κικίλιας
Εδώ, το πράγμα διαφέρει. Δεν αμφιβάλλω καθόλου για τις προθέσεις. Έτυχε να τον γνωρίσω μπασκετικά και να καταλάβω ότι πρόκειται για μαχητή, πολλές φορές υπέρ το δέον. Όμως, εδώ που φτάσαμε, κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Και δυστυχώς, στον δικό του τομέα, με ευχές δουλειά δεν γίνεται ούτε απλώς με καλές προθέσεις. Μόνο με έργο γίνεται δουλειά. Και το έργο, θα κριθεί στην ώρα του.
Μπιλ Γκέιτς
Η χαρά του συνωμοσιολόγου. Σαν να είσαι στη Θεσσαλονίκη και να ακούς για Ολυμπιακό. Κι η γκόμενα να σε παρατήσει, ο Θρύλος του Πειραιά θα φταίει. Το αυτόν και με τον μίστερ Microsoft. Πολλά κακά μαζεμένα. Πλούσιος, αυτοδημιούργητος, αμερικανός και κυρίως πετυχημένος. Ε, δεν θέλει και πολύ. Αυτός φταίει για όλα. «Είπε ότι πρέπει να πεθάνουμε κι ότι πρέπει να κάνουμε εμβόλιο. Άρα, θα μας σκοτώσει με το εμβόλιο κι όσοι επιβιώσουμε θα διάγουμε τσιπαρισμένοι για να μας ελέγχει». Να δεις που τελικά, αυτός μας ψεκάζει…
Νίκη Κεραμέως
Σπούδασε Νομική στο Παρίσι και στο Χάρβαρντ. Μπράβο της! Δεν θα την κρίνουμε για την επιστημοσύνη της, κυρίως όταν φέρει τέτοιες πιστοποιήσεις. Όμως μπορούμε να την κρίνουμε ως υπουργό. Το έργο – σφραγίδα της μέχρι στιγμής, περιορίζεται στη μάσκα-βρακάκι, κατά το πάνα-βρακάκι που λέει κι η διαφήμιση και στις αστοχίες της τηλε-εκπαίδευσης που -όπως αποδείχθηκε- για τη λειτουργία της δεν είχαν ληφθεί υπόψη σημαντικές παράμετροι.
Μάγδα Φύσσα
Από κάποιους αγιοποιήθηκε, από κάποιους άλλους στοχοποιήθηκε, το βέβαιο είναι ότι η μάνα του Παύλου Φύσσα έγινε σύμβολο μιας σημαντικής επιτυχίας της χώρας. Της χώρας που είχε ναζί τρίτο κόμμα, της χώρας που η δικαιοσύνη της λειτούργησε και σε δύσκολους καιρούς κατάφερε να αποτινάξει τη ρετσινιά. Το «Παύλε, γιε μου, τα κατάφερες» ήταν όλο αυτό με πέντε λέξεις. Ένα σημαντικό μήνυμα για τη σύγχρονη πολιτική ιστορία αυτής της χώρας.
Ντόναλντ Τραμπ
Τέλος εποχής; Ίσως, γιατί ως πρόσωπο μάλλον πάει στο χρονοντούλαπο κι ως φιγούρα κάτι θα μας θυμίζει. Ως «φύλαρχος» όμως θα ζει και θα βασιλεύει. Περήφανος και υπερφίαλος αρχηγός της φυλής των αρνητών της πραγματικότητας, ο πρεσβευτής του κακώς εννοούμενου επιχειρείν, του «ο θάνατός σου η ζωή μου», ο σούπερμαν που «νίκησε» τον κορωνοϊό, ο άνθρωπος που σήμερα κι ενώ μέρα με τη μέρα κοντεύει να χάσει και την ψήφο της Μελάνια, εξακολουθεί να προσπαθεί να πείσει ότι νίκησε!
- Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr
Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα
Η παγκόσμια θλίψη ανείπωτη, για έναν πραγματικό σούπερ ήρωα που δεν μας κατσικώθηκε, μας κέρδισε. Χωρίς social media και μηχανισμούς υπερ-προβολής, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα κέρδισε τα πάντα ως ποδοσφαιριστής, είχε προφανείς και μεγάλες αδυναμίες, ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη, δεν είχε ισόβιο χορηγό τη mastercard και πέθανε 60 ετών. Από όσα άκουσα, το πιο σωστό: Εκατομμύρια παιδιά έγιναν ποδοσφαιριστές επειδή έπαιζε ο Μαραντόνα. Κανένα παιδί δεν πήρε κοκαΐνη, επειδή έπαιρνε ο Μαραντόνα.
Αλβέρτος Μπουρλά
Αν η ελπίδα απέναντι στον διάολο που μας βρήκε περνάει μέσα από ένα εμβόλιο, ο Σαλονικιός Αλβέρτος Μπουρλά, διευθύνων σύμβουλος της Pfizer που κάνει τα εμβόλια, είναι από τα σημαντικότερα πρόσωπα της χρονιάς. Κι αν ο Έλληνας είναι στην κορυφή της παραγωγής αυτού που δίνει ελπίδα στον πλανήτη, οι Έλληνες είμαστε περήφανοι γι’ αυτό.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό meta magazino
