Οι 3-4 υπουργοί που νομοθετούν και εφαρμόζουν την επιθετική νέο-φιλελεύθερη “γραμμή” του Μεγάρου Μαξίμου αντιμετωπίζουν την απαξίωση των πολιτών, σε αντίθεση με αυτούς που τηρούν ένα μετριοπαθές και συναινετικό προφίλ.
Αυτό αναδεικνύουν τα ευρήματα της έρευνας της aboutpeople για το 20/20 του NEWS 24/7, αφού ο Κωστής Χατζηδάκης, η Νίκη Κεραμέως, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης καταποντίζονται στα μάτια της κοινής γνώμης. Αντίθετα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας συγκαταλέγεται σε αυτούς που διατηρούν ένα επίπεδο αποδοχής ενώ υψηλότερα στην εκτίμηση των πολιτών παραμένει με διαφορά ο “ψηφιακός” υπουργός Κυριάκος Πιερακάκης.
Ο Κωστής Χατζηδάκης, η Νίκη Κεραμέως και ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, αποτελούν την τριάδα που με ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια “συναγωνίζεται” σε αρνητικές επιδόσεις.
Ταυτόχρονα αποτελούν τους τρείς υπουργούς που έχουν αναλάβει στην κυβέρνηση να εκφράσουν την σκληρή γραμμή των “μεταρρυθμίσεων” που προκαλούν αντιδράσεις σε συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα, με αποτέλεσμα -όπως αναδεικνύεται από την έρευνα- ευρεία κοινωνική κατακραυγή.
Ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης, πολύ γρήγορα “εξαργύρωσε” αρνητικό τρόπο την “επιταγή” της ψήφισης του εργασιακού νομοσχεδίου. Τα επιχειρήματα του περί ενός νομοσχεδίου που ενισχύει τα εργασιακά δικαιώματα και δίνει επιλογές διαμόρφωσης του ωραρίου στους εργαζόμενους προφανώς δεν έπεισαν.
-
Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr
Η έρευνα δείχνει πως 8 στους 10 πολίτες θεωρούν ότι το 10ωρο εργασίας (δηλαδή η κατάργηση του 8ωρου), οι απλήρωτες υπερωρίες και οι ατομικές συμβάσεις με τους εργοδότες δεν αποτελούν θετική εξέλιξη. Η επιθετική ρητορική του Κωστή Χατζηδάκη απέναντι στην αντιπολίτευση που σύσσωμη καταψήφισε το νομοσχέδιο λειτούργησε εξίσου αρνητικά για τον ίδιο. Μπορεί εύλογα να υποθέσει κανείς ότι οι συνεχείς “έφοδοί” του Κωστή Χατζηδάκη σε υπηρεσίες κοινωνικής ασφάλισης προκειμένου να ελέγξει την λειτουργία τους, αποτελούν μία επικοινωνιακή προσπάθεια να “ξαναφτιάξει” το στραπατσαρισμένο πολιτικό του προφίλ.
Σταθερά… χαμηλά η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για την υπουργό που έχει ψηφίσει ήδη 3 νομοθετήματα και ετοιμάζεται για ένα ακόμη, το οποίο παρουσίασε άλλωστε πρόσφατα μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Παρά την συνεχή στήριξη του πρωθυπουργού (είναι χαρακτηριστικό ότι έχει τοποθετηθεί στην Βουλή σε όλα τα νομοσχέδια του υπουργείου Παιδείας) η Νίκη Κεραμέως δείχνει να είναι χαμένο στοίχημα για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. 7 στους 10 πολίτες είναι απογοητευμένοι από τη πολιτική που ακολουθείται στον χώρο της παιδείας. Μία συνθήκη που σίγουρα δεν θα καλυτερέψει μετά τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων που θα αναδείξουν δεκάδες χιλιάδες λιγότερους επιτυχόντες λόγω της περίφημης βάσης για την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Μια πολιτική επιλογή που συνοδεύθηκε από νομοθετικές ρυθμίσεις για την αναγνώριση των πτυχίων των κολλεγίων. Ένας συνδυασμός που δείχνει ξεκάθαρα ποια είναι η πολιτική σκοπιμότητα σε αυτή την υπόθεση.
Ο πολιτική που ακολουθεί ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, μπορεί να μην κατέγραψε την χαμηλότερη επίδοση την εκτίμηση των πολιτών. Έχει όμως τον πιο υψηλό πτωτικό δείκτη. Από 48% των αρνητικών γνωμών που καταγράφθηκε το 2020 έφθασε στο 66% στη σημερινή έρευνα.
Αυτό σε μία περίοδο που μεταξύ άλλων είχαμε τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης όπως και το νομοθέτημα για την αστυνομία στα ΑΕΙ. Με βάση τα ευρήματα της έρευνας πρόκειται για τον υπουργό που διέψευσε τις περισσότερες προσδοκίας. Ξεκίνησε ως βασικό “ατού” της Νέας Δημοκρατίας προβάλλοντας το δόγμα “Νόμος και Τάξη” ως απάντηση στα υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας. Όμως από ότι φαίνεται οι πολίτες δεν εκτιμούν ότι υπήρξε βελτίωση σε αυτό τον τομέα. Αντιθέτως διαφαίνεται ότι λειτούργησε αρνητικά η επιθετικότητα της αστυνομίας προς τους πολίτες και ιδίως του νέους.
Στους υπουργούς με αρνητικό πρόσημο, δεν μπορεί παρά να καταλογιστεί και ο Άδωνις Γεωργιάδης. Η υπερ-έκθεσή του στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης είναι ένας πάγιος παράγοντας που χαρακτηρίζει το προφίλ του συγκεκριμένου υπουργού. Όμως στην τρέχουσα συγκυρία οι χαμηλές επιδόσεις αποδοχής της πολιτικής του (μόλις 35,4%) είναι σημαντικό αρνητικό στοιχείο.
Μπορεί ανάλογα αρνητικά ποσοστά να καταγράφονται για την κυβερνητική πολιτική και στο πεδίο της οικονομίας. Όμως η “οικονομία” είναι γενική έννοια και πιστώνεται σε περισσότερους από έναν υπουργούς όπως και στον πρωθυπουργο. Στα ζητήματα της ανάπτυξης όμως η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί συγκεκριμένα αποτελέσματα και χειροπιαστές “αποδόσεις”, κάτι που δεν φαίνεται στον ορίζοντα και φυσικά πιστώνεται στον Άδωνι Γεωργιάδη. Παράλληλα πρόκειται για τον υπουργό που έχει στην αρμοδιότητά την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Δηλαδή το κοινωνικό τμήμα που έχει ήδη πληγεί και θα πληγεί ακόμη περισσότερο από την υγειονομική-οικονομική κρίση.
Αν και ο τομέας του πολιτισμού έχει αποδειχθεί στο παρελθόν υπουργείο που «διατήρησε στον αφρό» πολιτικές καριέρες μια και ενδείκνυται για την αποφυγή πολιτικών συγκρούσεων η νυν υπουργός Λίνα Μενδώνη δεν ακολούθησε τον κανόνα.
Η σύγκρουσή της με τον χώρο των καλλιτεχνών, η εμπλοκή της στην υπόθεση Λιγνάδη μια και ο πρώην διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου υπήρξε προσωπική της επιλογή όπως και η «τσιμέντωση» της Ακρόπολης δεν λειτούργησαν θετικά. Τα ποσοστά αποδοχής της είναι εξαιρετικά χαμηλά αφού μόλις ξεπερνούν το 32%.
Στον αντίποδα η έρευνα καταγράφει δύο υπουργούς, που φαίνεται όχι απλά να “διασώζονται” αλλά να ενισχύσουν τις πολιτικές “μετοχές τους”. Κορυφαίος ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερακάκης. Όπως φαίνεται σταθερά καταφέρνει να κεφαλαιοποιεί πολιτικά το ότι εκφράζει ένα πάνδημο κοινωνικό αίτημα: Αυτό της ψηφιοποίησης των κρατικών λειτουργιών.
Οι πολίτες σε πολύ σημαντικό βαθμό αναγνωρίζουν τις προσπάθειες που γίνονται και τις θεωρούν αυτονόητο εκσγυχρονισμό. Παράλληλα όμως ο Κυριάκος Πιερακάκης, κρατά καλά το προφίλ του τεχνοκράτη που αποφεύγει τις γενικευμένες πολιτικές συγκρούσεις αναζητώντας συναινετικές λύσεις.
Αυτό το τελευταίο, η διάθεση συναίνεσης, χαρακτηρίζει και τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια. Η εξωτερική πολιτική της χώρας έχει θετικό πρόσημο στις εκτιμήσεις των πολιτών όπως δείχνει η έρευνα. Πράγμα κάθε άλλο παρά αυτονόητο σε μία περίοδο που η τουρκική προκλητικότητα είναι συνεχής και η εξωτερική πολιτική της γείτονος λειτουργεί συχνά στο επίπεδο του συμβολισμού.
Επίσης σε μία συγκυρία όπου το Μέγαρο Μαξίμου κατηγορείται από την αντιπολίτευση (ενίοτε και από το εσωτερικό της Ν.Δ) για μυστική διπλωματία, ο Νίκος Δένδιας φαίνεται πώς έχει καταφέρει να μην βρίσκεται στο ίδιο “κάδρο”. Η αξιωματική αντιπολίτευση του αναγνωρίζει συνέπεια στην στάση του, μια και δεν υπήρξε πολέμιος της Συμφωνίας των Πρεσπών και τα υπόλοιπα κόμματα σταθερότητα στην ενημέρωση για τις εξελίξεις στα θέματα εξωτερικής πολιτικής.