ΕΕ: Η συμφωνία για το Μεταναστευτικό και το Άσυλο
Πολιτική συμφωνία για το Σύμφωνο για το Μεταναστευτικό και το Άσυλο επετεύχθη πριν από λίγο έπειτα από ολονύκτιες διαβουλεύσεις μεταξύ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου και Κομισιόν.
Το Νέο Σύμφωνο έχει σκοπό να θεσπίσει σαφείς κανόνες που δεσμεύουν όλα τα κράτη μέλη, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική τους θέση. Απώτερος στόχος είναι να βρεθεί μια ισορροπία μεταξύ της ευθύνης των κρατών της πρώτης γραμμής, όπως η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία, που δέχονται τον κύριο όγκο των αιτούντων άσυλο, και της αρχής της αλληλεγγύης που πρέπει να τηρούν οι άλλες χώρες.
Το Νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο είναι ένα νομοθετικό σχέδιο με μια συνολική προσέγγιση που σκοπεύει να συνδυάσει όλες τις πτυχές της διαχείρισης της μετανάστευσης, από τη στιγμή που οι μετανάστες φτάνουν στο έδαφος της ΕΕ μέχρι την έγκριση των αιτήσεων ασύλου.
Θα καλύψει την «εσωτερική διάσταση» του μεταναστευτικού, ενώ η «εξωτερική διάσταση» θα διαχειριστεί μέσω εξατομικευμένων συμφωνιών με γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, η Τυνησία και η Αίγυπτος.
Οι πέντε κανονισμοί που περιλαμβάνονται στο νέο σύμφωνο είναι οι εξής:
- Ο κανονισμός διαλογής, ο οποίος προβλέπει μια διαδικασία πριν από την είσοδο για την ταχεία εξέταση του προφίλ ενός αιτούντος άσυλο και τη συλλογή βασικών πληροφοριών, όπως η εθνικότητα, η ηλικία, τα δακτυλικά αποτυπώματα και η εικόνα του προσώπου. Θα διενεργούνται επίσης έλεγχοι υγείας και ασφάλειας.
- Τον τροποποιημένο κανονισμό Eurodac, ο οποίος επικαιροποιεί το Eurodac, τη μεγάλης κλίμακας βάση δεδομένων που θα αποθηκεύει τα βιομετρικά στοιχεία που συλλέγονται κατά τη διαδικασία ελέγχου. Η βάση δεδομένων θα στραφεί από την καταμέτρηση των αιτήσεων στην καταμέτρηση των αιτούντων, ώστε να αποτρέπονται οι πολλαπλές αιτήσεις με το ίδιο όνομα.
- Ο τροποποιημένος κανονισμός για τις διαδικασίες ασύλου (APR), ο οποίος ορίζει δύο πιθανά στάδια για τους αιτούντες άσυλο: μια ταχεία συνοριακή διαδικασία, η οποία προορίζεται να διαρκέσει το πολύ 12 εβδομάδες, και η παραδοσιακή διαδικασία ασύλου, η οποία είναι πιο χρονοβόρα και μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες πριν από την οριστική κατάληξη.
- Ο κανονισμός για το άσυλο και τη διαχείριση της μετανάστευσης (AMMR), ο οποίος θεσπίζει ένα σύστημα «υποχρεωτικής αλληλεγγύης» που θα ενεργοποιείται όταν ένα ή περισσότερα κράτη μέλη βρίσκονται υπό «μεταναστευτική πίεση». Το σύστημα θα προσφέρει στις χώρες τρεις επιλογές για να βοηθήσουν: να μετεγκαταστήσουν ορισμένο αριθμό αιτούντων άσυλο, να καταβάλουν εισφορά για κάθε αιτούντα που αρνούνται να μετεγκαταστήσουν και να χρηματοδοτήσουν την επιχειρησιακή υποστήριξη.
- Ο κανονισμός κρίσεων, ο οποίος προβλέπει έκτακτους κανόνες που θα εφαρμόζονται μόνο όταν το σύστημα ασύλου του μπλοκ απειλείται από ξαφνική και μαζική άφιξη προσφύγων, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της μεταναστευτικής κρίσης του 2015-2016, ή από κατάσταση ανωτέρας βίας, όπως η πανδημία COVID-19. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι εθνικές αρχές θα μπορούν να εφαρμόζουν αυστηρότερα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων μεγαλύτερων περιόδων κράτησης.
ΕΕ: Η συμφωνία για το Μεταναστευτικό και το Άσυλο
Δείτε επίσης: META MAGAZINO: Διαβάστε το νέο τεύχος
- Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr
