ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ: 5 μύθοι για το άγχος που (λανθασμένα) πιστεύουμε
O Nick Wignall είναι ψυχοθεραπευτής, συγγραφέας και ιδρυτής του The Friendly Mind, ενός εβδομαδιαίου newsletter που παρέχει πρακτικές συμβουλές ευζωίας, για καλύτερη συναισθηματική και ψυχική υγεία.
Σύμφωνα με τον ίδιο, όπως αναφέρει σε άρθρο του για να καταφέρουμε να αποφύγουμε το άγχος πρέπει να “ξεμάθουμε” τους μύθους και παρανοήσεις που έχετε ακούσει για αυτό.
Συγκεκριμένα μιλάει για 5 μύθους που αν τους …απομυθοποιήσουμε, θα βοηθηθούμε πολύ στο να αντιμετωπίζουμε το άγχος μας.
Μύθος Νο1: Πρέπει να αντιμετωπίσετε την αρχική προέλευση του άγχους σας.
Επειδή η ανάλυση του παρελθόντος σας είναι ενδιαφέρουσα δεν σημαίνει ότι είναι και χρήσιμη. Και ο λόγος καταλήγει σε μια κρίσιμη διάκριση:
Η αρχική αιτία του άγχους σας είναι σπάνια η αιτία διατήρησης του άγχους σας.
Για παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι μπορείτε να εντοπίσετε το άγχος σας στο επίμαχο διαζύγιο των γονιών σας όταν ήσασταν 6 ετών. Αυτό μπορεί κάλλιστα να ήταν το γεγονός που πυροδότησε ή κίνησε το άγχος σας. Αλλά το διαζύγιο του γονέα σου δεν προκαλεί άγχος αυτή τη στιγμή ως ενήλικας.
Το άγχος σας προκαλείται από τις συνήθειές σας στο παρόν — χρόνια ανησυχία, για παράδειγμα, ή εμμονική αναζήτηση επιβεβαίωσης. Και μέχρι να αντιμετωπίσετε αυτές τις αιτίες, το άγχος σας θα παραμείνει.
Εξερευνήστε λοιπόν και επεξεργαστείτε με κάθε τρόπο την προέλευση του άγχους σας στο παρελθόν. Αλλά μην κάνετε το λάθος να πιστεύετε ότι αυτό θα αντιμετωπίσει αυτό που προκαλεί το άγχος σας στο παρόν.
Μύθος Νο2: Το άγχος είναι επικίνδυνο
Επειδή κάτι σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα κακό. Για παράδειγμα: Ο μυϊκός πόνος μετά από μια καλή προπόνηση είναι άσχημος, αλλά στην πραγματικότητα είναι καλό πράγμα—σημαίνει ότι οι μύες σας μεγαλώνουν και δυναμώνουν. Λοιπόν, το άγχος εμπίπτει στην ίδια κατηγορία με τον μυϊκό πόνο – αισθάνεται άσχημα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι επικίνδυνο.
Βλέπετε, το άγχος είναι απλώς μια μορφή ανακριβούς ή άστοχου φόβου. Και όπως όλα τα άβολα συναισθήματα, ενώ μερικές φορές είναι επώδυνα και τρομακτικά, ο φόβος και το άγχος από μόνα τους δεν μπορούν να σας βλάψουν άμεσα.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν έμμεσοι και μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι που σχετίζονται με το άγχος. Με την πάροδο του χρόνου, το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο στρες, για παράδειγμα, το οποίο σχετίζεται με ποικίλα κακά αποτελέσματα.
Αλλά εδώ είναι η βασική ιδέα για το άγχος που πρέπει να γνωρίζετε:
Όταν ανησυχείτε για το άγχος, μαθαίνετε τον εγκέφαλό σας να πιστεύει (λανθασμένα) ότι το άγχος είναι επικίνδυνο, κάτι που σας κάνει να αγχώνεστε περισσότερο!
Το να ανησυχείς για τους κινδύνους του άγχους αυτή τη στιγμή είναι το ίδιο πράγμα που οδηγεί σε μακροχρόνιο άγχος και τους πιθανούς κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.
Ο καλύτερος τρόπος για να μην κολλήσετε σε μακροχρόνιο άγχος είναι να σταματήσετε να ανησυχείτε για το άγχος σας αυτή τη στιγμή και να το αποδεχτείτε.
Μύθος Νο3: Χρειάζεστε μεθόδους αντιμετώπισης για να διαχειριστείτε το άγχος σας
Οι διάφορες μέθοδοι στιγμιαίας αντιμετώπισης του άγχους παρέχουν βραχυπρόθεσμη ανακούφιση, σε βάρος της μακροχρόνιας ταλαιπωρίας.
Αν για παράδειγμα όποτε νιώθετε άγχος, κλείνετε αμέσως τα μάτια σας και κάνετε έναν διαλογισμό ως τρόπο να το αντιμετωπίσετε, αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να αποσπάσετε την προσοχή σας από το άγχος ή να σας κάνει να νιώσετε πιο ήρεμοι αυτή τη στιγμή.
Αλλά κάνοντας αμέσως κάτι για να προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από το άγχος σας, διδάσκετε τον εγκέφαλό σας ότι δεν είναι εντάξει να αισθάνεστε άγχος και ότι το άγχος είναι κακό. Όπως συζητήσαμε, το άγχος δεν είναι επικίνδυνο. Αλλά αν προσπαθείτε, με το που εμφανιστεί ,να το ξεφορτωθείτε επιστρατεύοντας διάφορες ασκήσεις αντιμετώπισης – εκπαιδεύετε τον εγκέφαλό σας να φοβάται τον ίδιο τον φόβο. Και αυτό είναι ένα σκηνικό για πολύ χειρότερο μακροχρόνιο άγχος.
Μύθος Νο4: Το άγχος είναι αδυναμία
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το αίσθημα άγχους είναι σημάδι αδυναμίας, μια πεποίθηση που μπορεί να καλλιεργήθηκε από την παιδική ηλικία. Όποια και αν είναι η προέλευση αυτής της πεποίθησης, μπορεί να είναι εκπληκτικά δύσκολο να ταρακουνηθεί.
Για παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι μόλις κάνατε μια παρουσίαση στη δουλειά. Αλλά αγχωθήκατε πολύ σε ένα σημείο της παρουσίασης γιατί μπερδέψατε κάποιες πληροφορίες. Ως αποτέλεσμα, περνάτε την υπόλοιπη ημέρα μηρυκάζοντας και νιώθοντας στεναχώρια για αυτό Ήταν πραγματικά ανόητο που μπέρδεψα αυτούς τους πελάτες και μετά μπέρδεψα τόσο πολύ! Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ταράχτηκα τόσο πολύ… Γιατί δεν μπορώ να έχω περισσότερη αυτοπεποίθηση όπως οι υπόλοιποι;! Είμαι σίγουρος ότι πιστεύουν ότι είμαι αναξιόπιστος τώρα γιατί είναι η δεύτερη φορά μέσα σε μια εβδομάδα που έχω εμφανώς άγχος μπροστά στην ομάδα.
Παρόλο που διανοητικά δεν θα έλεγα ότι το άγχος είναι αδυναμία, το να αναμοχλεύεις συνεχώς τη στιγμή του άγχους υποδηλώνει το αντίθετο. Και κριτικά, αν έτσι ανταποκρίνεστε στο άγχος – με πολλή ανησυχία και αρνητική στάση απέναντι του – αυτό θα συνεχίσει να πιστεύει ο εγκέφαλός σας.
Μύθος Νο5: Γεννιέσαι αγχώδης
Ένα από τα πιο συνηθισμένα πράγματα που ακούς από ανθρώπους, είναι πως το άγχος είναι κληρονομικό. Ακούς συχνά φράσεις τύπου: «Πάντα ήμουν αγχώδης. Και η μάνα μου και η γιαγιά μου έτσι ήταν. Μάλλον έχω απλώς το γονίδιο για αυτό».
Κι όμως δεν υπάρχει γονίδιο – κανείς δεν βγαίνει από τη μήτρα με άγχος. Σε γενικές γραμμές, το άγχος προέρχεται από τη μάθηση και την εμπειρία. Είτε μέσω καταγραφών σε νεαρή ηλικία είτε μέσω της εμπειρίας, αναπτύσσουμε ορισμένες συνήθειες όπως η ανησυχία και η αποφυγή που οδηγούν σε μακροχρόνιο άγχος.
Τα καλά νέα είναι ότι ό,τι μαθαίνεται μπορεί και να ξε-μαθευτεί. Και ανεξάρτητα από το τι συνέβη στο παρελθόν σας για να δημιουργήσετε τις συνήθειες του άγχους, είναι πάντα δυνατό να χτίσετε νέες συνήθειες στο παρόν.
ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ: 5 μύθοι για το άγχος που (λανθασμένα) πιστεύουμε
-
Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr
ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ: 5 μύθοι για το άγχος που (λανθασμένα) πιστεύουμε
