ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ: Η Μεγάλη Τετάρτη

ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ: Η Μεγάλη Τετάρτη

Η Εκκλησία θυμάται το γεγονός της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια αμαρτωλή (πόρνη) γυναίκα.

Στην υμνολογία κυριαρχούν τα γεγονότα της νίψεως των ποδών των αποστόλων υπό του Κυρίου, του Μυστικού Δείπνου…

Νωρίς το απόγευμα ψάλλεται η Ακολουθία του Ευχελαίου. Ο ιερέας χρίει τους πιστούς με αγιασμένο λάδι, που είναι η απτή απόδειξη της Χάριτος του Θεού, προκειμένου να συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους. Το Ευχέλαιο δεν αντικαθιστά το Μυστήριο της Εξομολόγησης και της Μετάνοιας (το προϋποθέτει), με το οποίο και μόνο επέρχεται η πλήρης και ριζική εξάλειψη των αμαρτιών.

Το βράδυ ψάλλεται στις Εκκλησίες ο Όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης. Στην υμνολογία κυριαρχούν τα γεγονότα της νίψεως των ποδών των αποστόλων υπό του Κυρίου, του Μυστικού Δείπνου, της προσευχής του Κυρίου προς τον πατέρα του στην Γεθσημανή πριν από την σύλληψή του και της προδοσίας του Κυρίου από τον Ιούδα. Το βασικό τροπάριο της ημέρας Ότε οι ένδοξοι μαθηταί αποδίδεται στον Ρωμανό τον Μελωδό.

ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ: Η Μεγάλη Τετάρτη

Ευαγγέλιο (Κατά Λουκά κβ’ 1-39)

Οι Ιουδαίοι θέλουν να φονεύσουν τον Ιησού, χωρίς να προκαλέσουν το λαό, τον οποίο εφοβούντο. Ο Ιούδας καταστρώνει με τους αρχιερείς και γραμματείς το σχέδιο της προδοσίας. Μυστικός Δείπνος.

Το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου

Σε συνάρτηση με την ανάμνηση της πόρνης που άλειψε τον Κύριο με μύρο, ευλογείται το λάδι, με το οποίο ο ιερέας «σταυρώνει» (χρίει) τους πιστούς, ως μέσον θεραπείας της ψυχής και του σώματος, προσφέροντας έτσι τη χάρη και την ευλογία του Θεού, ως προετοιμασία για την κορύφωση της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας και της Εορτής του Πάσχα.

Τα έθιμα

Από το αλεύρι που χρησιμοποιείται στο Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου και ευλογείται συνήθιζαν να ζυμώνουν πρόσφορο, και να το πηγαίνουν στο ναό, ή σε άλλες περιοχές, όπως η Σπάρτη, να ζυμώνουν κουλούρα τελετουργική, από την οποία έτρωγαν κάθε πρωί ένα μικρό κομμάτι, για ευλογία.

Στα Κοτύωρα του Πόντου πάλι, μαζί με το ευχέλαιο ο ιερέας ευλογούσε αβγά, αλεύρι και αλάτι. Τα αβγά αυτά τα έβαφαν κόκκινα τη Μεγάλη Πέμπτη και μαζί με το αλεύρι και το αλάτι τα έβαζαν σε καλάθι σκεπασμένο με πανί και τα πήγαιναν στο ναό να «διαβαστούν», κατόπιν δε τα κατανάλωναν στο σπίτι τους, πιστεύοντας ότι έτσι μεταδίδεται η θεία ευλογία στο σπίτι και στους οικείους τους.

Σε άλλες περιοχές ο νεωκόρος μάζευε από τα σπίτια της ενορίας μικρές ποσότητες από αλεύρι, το ζύμωνε χωρίς προζύμι, και κατόπιν ο ιερέας, κατά τη διάρκεια του μυστηρίου του ευχελαίου, ακουμπούσε στο φύραμα το σταυρό ευλογίας του ναού με το Τίμιο Ξύλο ή τυχόν υπάρχοντα άγια λείψανα, και το φύραμα φούσκωνε, κατόπιν δε το μοίραζε στις ενορίτισσες, που το κρατούσαν για νέο προζύμι της χρονιάς.

• Για να μαθαίνετε πάντα όλα τα νέα, κάντε like στη σελίδα μας olanea.gr